بررسی اثر شدت محصورشدگی فعال بر روی رفتار خمشی مقاطع مرکب لوله‌ای پرشده با بتن

Abstract

هدف از این تحقیق بررسی اثر شدت فشار اولیه اعمالی بر روی هسته بتنی ترِ نمونه‌های مرکب لوله‌ای پر شده با بتن و رفتار خمشی مقاطع مرکب می‌باشد. در این تحقیق، رفتار خمشی 12 نمونه به صورت آزمایشگاهی مورد بررسی قرار گرفتند. پارامترهای متغیر اصلی در این تحقیق عبارتند از: نسبت قطر به ضخامت لوله (20، 30 و 60)، شدت فشار اولیه اعمالی (بدون فشار، کم، متوسط و زیاد) و نوع محصورشدگی (فعال و منفعل). در نهایت ظرفیت خمشی، میزان انرژی جذب شده، انعطاف‌پذیری، مود شکست و ترک‌های ایجاد شده در لحظه شکست در هسته بتنی تعیین شده‌اند. نتایج حاصله داد که استفاده از محصورشدگی فعال ایجاد شده بوسیله اعمال فشار اولیه بالا، در نمونه‌های نازک‌تر مناسب‌تر از نمونه‌های ضخیم‌تر می‌باشد. بعلاوه می‌توان نتیجه گرفت در نمونه‌های با 20= D/t، اعمال فشار اولیه اثر مطلوبی بر روی رفتار خمشی نمونه‌ها نخواهد داشت. همچنین اعمال فشار بر روی نمونه‌هایی با D/t برابر 60 و 30، سبب بهبود رفتار خمشی نمونه نسبت به نمونه‌هایی با محصورشدگی منفعل می‌گردد.