تأثیر آموزش‌های مرزی بر کیفیت کارایی و عملکرد کارکنان مرزبانی ناجا

Abstract

زمینه و هدف: در حال حاضر آموزش کارکنان در همه سازمان‌ها و نهادها از جایگاه خاصی برخوردار بوده و آموزش‌های مرزی با توجه به نوع و ماهیت مأموریت‌های فرماندهی مرزبانی ناجا از ویژگی‌های خاص علمی و مهارتی برخوردار می‌باشد. همچنین آموزش‌های مهارتی که توأم باتجربه و عمل می‌باشد نقش به سزایی در تکمیل فرایند یادگیری و موفقیت یگان‌های عملیاتی بر عهده دارد، بر این اساس هدف این مطالعه بررسی تأثیر آموزش‌های علمی و مهارتی بر کارایی کارکنان فرماندهی مرزبانی ناجا می‌باشد. روش: این پژوهش توصیفی و از نوع زمینه‌یابی (پیمایشی) است. جامعه آماری را کلیه کارکنان فرماندهی مرزبانی ناجا تشکیل می‌دهند که تعداد 370 نفر از آن‌ها به‌عنوان حجم نمونه مکفی با استفاده از روش نمونه تصادفی – طبقه‌ای و فرمول کوکران انتخاب‌شده‌اند. ابزار مورداستفاده در این پژوهشپرسشنامه محقق ساخته 30 سؤالی در سه دسته واکنش، یادگیری، رفتار (تغییر رفتار) است که در طیف لیکرت 5 گزینه‌ای اندازه‌گیری شده است و دارای ضریب اعتبار 95% است. یافته‌ها و نتایج: به‌منظور تجزیه‌وتحلیل داده‌های حاصله از پرسشنامه از مدل آماری t تک گروهی، t دو گروه مستقل و تحلیل واریانس یک‌طرفه استفاده‌شده است و درنهایت تجزیه‌وتحلیل داده‌ها نشان داده است که تأثیر آموزش‌های دانشکده علوم و فنون مرز بر کارایی کارکنان بر اساس مدل کرک پاتریک در سطح بالاتر از حد متوسط بوده و از تأثیر بالایی برخوردار است. یافته‌های پژوهشحاضر حاکی از آن است که متصدیان امر آموزش دانش مرزی باید از پرداختن صرف به مبانی نظری دروس پرهیز نموده و آموزش‌های خود را در محیط واقعی و مشابه مناطق عملیاتی و محل‌های مأموریت اجرا نمایند این امر از سویی الزامات و سازوکارهای خاص خود را می‌خواهد و از سوی دیگر حمایت‌های همه‌جانبه مادی و معنوی و پشتیبانی رده بهره‌بردار (فرماندهی مرزبانی ناجا) را می‌طلبد.