اثر تقویت دیوار برشی بتنی با کمک مهاربند کمانش‌ناپذیر تحت نگاشت حوزه دور و نزدیک

Abstract

زلزله‌های نزدیک گسل پالس‌دار در مقایسه با زلزله‌های دور از گسل، پتانسل بیشتری برای ایجاد خرابی در سازه‌ها را دارند. در این مقاله، اثر زلزله‌های دور از گسل و نزدیک گسل بر پاسخ سازه‌های با دیوار برشی بتن مسلح تقویت شده با مهاربند‌های کمانش­ناپذیر در ساختمان‌های با ارتفاع متوسط و بلند با لحاظ نمودن ویژگی‌های هرکدام از این المان‌ها مورد مطالعه قرار می‌گیرد. این سیستم سازه­ای یک سیستم ترکیبی به شمار می‌رود. در این پژوهش، سازه‌های مدل‌های مورد نظر، با به کارگیری روش تحلیل دینامیکی طیفی در سطح زلزله طرح و آیین­نامه‌های معتبر طراحی شدند. در ادامه، مدل غیر خطی سازه‌ها تهیه شدند. در مدل­سازی دیوار از المان‌های فایبری با قابلیت توسعه پلاستیسیته استفاده شد. تحلیل تاریخچه زمانی غیر خطی تحت اثر رکورد‌های دور و نزدیک گسل در سطح حداکثر زلزله محتمل انجام شد و پاسخ سازه‌ها بررسی و قیاس شد. نتایج نشان داد در تراز پایه، مقدار برش سهم دیوار در حوزه نزدیک و حوزه دور به ترتیب بیش از سه برابر و دو برابر مقدار برش سهم مهاربند‌ها است. مقادیر نسبت کرنش مهاربند به کرنش تسلیم مهاربند تحت زلزله نزدیک گسل به طور متوسط حدود 22 است که این نسبت برای حوزه دور به طور متوسط حدود 12 است.