بهینه سازی منبع ازت و میزان اکسیژن محلول برای تولید همزمان اتانول و زایلیتول در کشت همزمان دو مخمر Saccharomyces cerevisiae و Candida tropicalis

Abstract

یکی از راهکارهای جدید و امید بخش برای اقتصادی سازی تولید بیواتانول از پسماندهای لیگنوسلولزی ، تولید همزمان یک یا چند ماده با ارزش دیگر در کنار اتانول از پسماند مد نظر (تصفیه زیستی) می باشد. هدف از اجرای تحقیق حاضر بهینه سازی تولید همزمان اتانول و زایلیتول در کشت همزمان دو مخمر Saccharomyces cerevisiae و Candida tropicalis در محیط کشت طراحی شده در سطح فرمانتور غیر پیوسته بود. بمنظور تعیین بهترین منبع ازت برای دو سویه، ابتدا دو سویه در 8 منبع ازت آلی و معدنی مختلف (6 گرم در لیتر) در قالب طرح یک فاکتور در یک زمان بصورت همزمان کشت داده شدند. نتایج بدست آمده نشانگر اختلاف معنی دار منابع مختلف از نظر کارایی بود و عصاره مخمر بالاترین میزان اتانول (41/24 گرم در لیتر)، زایلیتول (7/22 گرم در لیتر) و زیست توده (24/13 گرم در لیتر) را نشان داد. در ادامه تاثیر غلظت های مختلف اکسیژن محلول شامل 5%، 10%، 20% و 30% بر کارایی تولید دو محصول در سطح فرمانتور غیر پیوسته مورد بررسی قرار گرفت. بیشترین میزان اتانول تولیدی(38 گرم در لیتر) با با بازدهی 47/0 (گرم اتانول تولیدی بر گرم گلوکز مصرف شده) در اکسیژن محلول 5% مشاهده شد، در حالی که بیشترین میزان زایلیتول تولیدی به میزان 6/21 گرم در لیتر با بازدهی 54/0 (گرم زایلیتول تولیدی نسبت به گرم زایلوز مصرف شده) در اکسیژن محلول 10% به دست آمد. همچنین بیشترین میزان بیومس تولیدی با میزان 2/25 در بالاترین میزان اکسیژن مورد آزمایش یعنی 30% بدست آمد.