بررسی کوپلیمر وینیل استات- بوتیل آکریلات تأخیر اندازه ی جوانه زنی جهت پوشش بذر چغندرقند با استفاده از طراحی آزمایشی و آنالیز تصویری

Abstract

امروزه در زمینه کشاورزی، پلیمرها نقش بسزایی در توسعه کشاورزی به عهده دارند، زیرا آنها بدون آسیب رساندن به محیط زیست و یا منابع طبیعی به طور گسترده ای استفاده می شوند. بذرها برای افزایش تولید محصول به طور وسیعی پوشش داده می شوند و پوشش پلیمری بذر جهت افزایش استقرار گیاه و رشد، گسترش یافته اند. کوپلیمریزاسیون وینیل استات و بوتیل آکریلات جهت پوشش پلیمری بذر چغندرقند استفاده شد. در این بررسی، ابتدا فاکتور عاملی و سپس روش آماری آزمایشی طراحی شد. روش آنالیز تصویری بهترین حالت کوپلیمریزاسیون وینیل استات و بوتیل آکریلات برای تأخیر انداختن جوانه زنی بذر را نشان داد. بهترین حالت در زمان 16/3 ساعت، دمای 65 درجه سانتی گراد، غلظت آغازگر و سورفاکتانت آنیونی 0121/0 درصد وزنی بود. از کوپلیمر سنتز شده جهت آنالیز، طیف های ATR-FTIR، آنالیز حرارتی (DSC)، اندازه ذرات (PSD) و تصویر میکروسکوپی (SEM) گرفته شد. پس از آن از کوپلیمر سنتز شده جهت پوشش بذر چغندرقند در منطقه کرج مورد استفاده قرار گرفت. نتایج نشان دادند که کوپلیمر سنتز شده برای پوشش بذر اثر سوء با قارچکش، آفتکش و رنگ نداشته است. بنابراین، می تواند برای پوشش بذر چغندرقند مورد استفاده قرار گیرد، همچنین کوپلیمر سنتز شده جوانه زنی را در حدود 40 روز به تأخیر انداخته است.