بررسی کپسوله شدن داروی ضد سرطان جمسیتابین در نانولوله‌های کربنی صندلی (10و10) و زیگزاگ (0و18) با استفاده از شبیه‌سازی دینامیک مولکولی

Abstract

پیشگیری، تشخیص و درمان سرطان به عنوان یک هدف و دغدغه در علم پزشکی بوده است. در تلاش برای بهبود درمان سرطان، سیستم­های دارورسانی نوینی ارائه شده­اند. در این سیستم­ها مقدار مشخصی از دارو با استفاده از حامل مناسبی به داخل سلول فرستاده می­شود. مطابق با فضای خالی درون نانولوله جهت کپسوله کردن دارو، می­توان از نانولوله­ها به عنوان حاملی­ برای دارورسانی استفاده کرد. با توجه به اهمیت موضوع حمل دارو در درمان سرطان، در این مقاله دو نوع نانولوله کربنی تک جداره صندلی (10و10) و زیگزاگ (0و18) و روند آنها در کپسوله کردن داروی ضد سرطان جمسیتابین بررسی شد. بر اساس انرژی جذب دارو در نانولوله­ها، دارو در هر دو نانولوله پایدار است و طبق نمودارهای فاصله از مرکز جرم (COM) و ریشه میانگین مربع جابجایی (RMSD) بدست آمده، می­توان نانولوله کربنی (0و18) را به عنوان حامل بهتری برای کپسوله کردن داروی ضد سرطانی جمسیتابین انتخاب کرد.