تعیین پارامترهای ترمودینامیکی و غلظت بحرانی میسل در سیستم امولسیونی آب-تولوئن- سدیم دودسیل سولفات در حضور پلی متیل متاکریلات
چکیده
در این مطالعه تأثیر متیل متاکریلات در پایداری سیستم‌های امولسیونی و توزیع آن در سیستم آب– تولوئن، زمان نیم عمر، کشش سطحی به روش قطره و غلظت بحرانی میسل به روش هدایت سنجی بررسی شده است. نتایج نشان داد، منومر در حضور ماده فعال سطحی آنیونی سبب کاهش غلظت بحرانی میسل می شود. در حضور متیل متا کریلات، در سیستم امولسیونی آب – تولوئن به دلیل انحلال منومر در تولوئن غلظت بحرانی میسل درمخلوط کاهش یافت و هدایت الکتریکی وزمان نیم عمر درحضور منومر و سورفاکتانت افزایش یافت.
کلید واژگان
متیل متاکریلاتغلظت بحرانی میسل
سدیم دو دسیل سولفات
امولسیون
شماره نشریه
30تاریخ نشر
2014-03-211393-01-01
