نوع و میزان خطاهای دارویی و علل آن از دیدگاه پرستاران شاغل در بخش‌های نوزادان و مراقبت‌های ویژه نوزادان بیمارستان‌های استان یزد در سال1393

Abstract

مقدمه: دارو دادن و خطاهای دارویی در کودکان به خصوص نوزادان از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. این مطالعه با هدف تعیین نوع و میزان خطاهای دارویی و علل آن از دیدگاه پرستاران شاغل در بخش‌های نوزادان و مراقبت ویژه نوزادان صورت گرفته است.<br /> <br /> مواد و روش­ها :در این مطالعه­ توصیفی- مقطعی که در سال 1393 انجام شد، نمونه‌گیری به صورت سرشماری نمونه­ها و شامل 180 پرستار شاغل در بخش‌های نوزادان و مراقبت ویژه نوزادان، در10 بیمارستان یزد بودند. ابزار گردآوری داده­ها، پرسشنامه اطلاعات جمعیت‌شناسی و پرسشنامه "خطای تجویز دارو"برای تعیین میزان خطاهای دارویی و انواع خطاهای دارویی بود. اطلاعات جمع­آوری شده با استفاده از آمار توصیفی (فراوانی،میانگین و انحراف معیار) و آمار استنباطی (آزمون T و پیرسون) در نرم‌افزار20 spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.<br /> <br /> یافته‌ها: 20 درصد از پرستاران عنوان کرده بودند که در طول شش ماه گذشته مرتکب خطای دارویی نشده­اند و 45 درصد از آن‌ها بین 1 تا 2 خطای دارویی داشتند. خطاهای دارویی در داروهای تزریقی به ترتیب شامل اشتباه در زمان دارو دادن (51% تا60%)، اشتباه در محاسبات دارویی (51 % تا 60%) ، دوز دارویی (41% تا 50%) و سرعت تزریق دارو (41% تا 50%) بود. خطاهای دارویی در داروهای غیر تزریقی شامل اشتباه در محاسبات دارویی (51% تا60%) و پس از آن اشتباه در دوز دارویی (41% تا 50%) بود. همبستگی بین خطاهای دارویی تزریقی و غیر تزریقی نشان داد که خطا در داروهای قابل تزریق بیشتر روی می‌دهد و مهم‌ترین علت خطاهای دارویی کمبود نیروی انسانی بود.<br /> <br /> نتیجه‌گیری: احتمال بروز خطاهای دارویی در پرستاران زیاد است کلاس های بازآموزی در ارتباط با اطلاعات داروشناسی و اصلاح فرایند آموزش، تشویق و ترغیب پرستاران در جهت گزارش دهی اشتباهات دارویی و واکنش مثبت مدیران پرستاری پیشنهاد می شود.