تأثیر آموزش حافظه فعال بر برنامه ریزی و انعطاف پذیری شناختی دانش آموزان با اختلال یادگیری خاص (نارساخوان)

Abstract

<strong>هدف</strong>: پژوهش حاضر با هدف تعیین تأثیر آموزش حافظه فعال بر برنامه­ ریزی و انعطاف­ پذیری شناختی دانش­ آموزان دارای اختلال یادگیری نارساخوان صورت گرفت. <strong>روش</strong>: این پژوهش به صورت نیمه­ آزمایشی با طرح پیش­ آزمون- پس­ آزمون و پیگیری با گروه گواه بود. جامعه آماری شامل 380 دانش‌آموز با اختلال یادگیری خواندن پایه سوم، چهارم و پنجم ابتدایی ارجاع داده‌شده از سوی مدارس به مرکز اختلال یادگیری آموزش و پرورش بوشهر بود که از بین آن‌ها به ­روش نمونه‌گیری در دسترس، 62 نفر که ویژگی‌های لازم از نظر ملاک‌های ورود را داشتند فهرست و سپس ۴۰ دانش‌آموز پس از تشخیص اختلال یادگیری خواندن، انتخاب و به‌شکل تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه در هر گروه ۲۰ نفر گمارش شدند. ابزارهای سنجش شامل چک­ لیست نشانگان نارساخوانی، مصاحبه بالینی ساختاریافته، مقیاس هوش تجدیدنظر شده وکسلر کودکان، آزمون برج لندن و آزمون ویسکانسین بود. گروه آزمایش تحت آموزش حافظه فعال، طی ۱۸ جلسه ۴۵ دقیقه­ ای قرار گرفت و گروه گواه، هیچ­ گونه آموزشی دریافت نکرد. برای تجزیه و تحلیل آماری داده­ ها از روش تحلیل واریانس با اندازه­ گیری مکرر استفاده شد. <strong>یافته­ ها</strong>: نتایج نشان داد آموزش حافظه فعال بر برنامه­ ریزی و انعطاف­ پذیری­ شناختی دانش­ آموزان نارساخوان اثر داشته(۰۰۱/0˂ P) و این تاثیر در مرحله پیگیری دو ماهه پایدار ماند(۰۰۱/0˂ P). <strong>نتیجه­ گیری:</strong> در مجموع می­ توان بیان کرد که از آموزش حافظه کاری می­ توان به عنوان مداخله­ کاربردی و موثر به خصوص برای بهبود برنامه­ ریزی و انعطاف­ پذیری­شناختی دانش­ آموزان نارساخوان استفاده گردد.