نماد حیوانی شیر در مذهب و اساطیر ایران باستان و ادبیات منظوم فارسی
(ندگان)پدیدآور
نیکویی, مژگانقوجه زاده, علیرضاخدادادی مهابادی, معصومهنوع مدرک
Textعلمی پژوهشی
زبان مدرک
فارسیچکیده
در ادبیات هر قومی شگردهای مختلفی برای جلب توجه خواننده و تأثیرگذاری بجا به کار گرفته میشود. یکی از این شیوههای ادبی کاربرد نماد و سمبل در متون نظم است تا نویسنده با زبانی نمادین و غیر مستقیم هدف مورد نظر خود را به خواننده انتقال دهد. استفاده از نماد حیوانات یکی از این موارد است که به شکل گسترده برای بیان مطلبی و توجیه هدفی و یا القای باوری خاص به کار برده میشود. در این مقاله به بررسی نماد حیوانی شیر میپردازیم. تا کنون نماد شیر در تاریخ و هنر و ادبیات مورد پژوهش واقع شده است؛ اما وجوه عرفانی و دینی این نماد کمتر مورد توجه واقع شده است. هدف مقاله حاضر بررسی این نماد از وجوه دینی و عرفانی و ادبی میباشد، تا با تکیه بر یافتههای علمی بتوان خواننده را به درک درستی از نمادهای حیوانی شیر رهنمون شد.
کلید واژگان
نمادقرآن
ادبیات منظوم
شیر
شماره نشریه
55تاریخ نشر
2020-09-221399-07-01
ناشر
دانشگاه آزاد اسلامی واحد جیرفتIslamic Azad University Jiroft Branch
سازمان پدید آورنده
دانشجوی دکتری، گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، واحد ورامین-پیشوا، دانشگاه آزاد اسلامی، ورامین، تهران، ایراناستادیار، گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، واحد ورامین-پیشوا، دانشگاه آزاد اسلامی، ورامین، تهران، ایران
استادیار، گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، واحد ورامین-پیشوا، دانشگاه آزاد اسلامی، ورامین، تهران، ایران




