تحلیل نمادها در سروده‌های سیاسی، اجتماعی و دینی جواد جمیل

Abstract

کاربرد نماد در شعر معاصر یکی از ویژگی‌های اصلی شاعرانی است که با چند لایه کردن زبان خود بر زیبایی اشعار خود می‌افزایند، و روشی است که شعراء قادرند از آن برای الهام­بخشی و انتقال پیام‌شان استفاده نمایند. در این میان ادبیات متعهد عربی از این ویژگی و ظرفیت هنری بهره جسته است و شاعران متعهد از جمله <em>جواد</em> <em>جمیل</em> شاعر معاصر عراقی در مجموعه اشعار خود، با استفاده از نمادها با خلق تصاویری زیبا و بدیع، زبان رمز را برای سروده­های دینی و سیاسی- اجتماعی خود برگزیده‌اند. <em>جواد</em> <em>جمیل</em> با توجه به حاکمیت فضای اختناق و نیز به دلیل پرهیز از صراحت­گویی، تعبیراتی رمزگونه در شعرش به کار برده است. او برای بیان مقاصد و مفاهیم مورد نظر شعر خود به زبان رمزی پناه می­برد و در این راستا انواع نمادها را استفاده می­کند تا مفاهیم خود را تصویری کرده و در ذهن مخاطب جای دهد. داده­های مورد استفاده در پژوهش حاضر از نظر نوع تحقیق کتابخانه‌ای، اینترنتی، اسناد و مطالعه آثار شاعر و روش پژوهش، تحلیلی- توصیفی است.