بررسی تطبیقی استعاره‌های مفهومی حوزه خشم در رمان‌های «شوهر آهوخانم» و «هرگز رهایم مکن»

Abstract

استعاره مفهومی مهم‌ترین دستاورد زبان‌شناسی نوین است که در آن مفاهیم انتزاعی و مجرد به طور عینی و تجربی مفهوم‌سازی می‌شوند. نظریه استعاره مفهومی اولین بار توسط <em>لیکاف</em> و <em>جانسون</em> در کتابی به نام «استعاره‌هایی که باور داریم» مطرح شد. بر اساس این نظریه، استعاره مفهومی امری تصوری و ذهنی است که در زبان به صورت استعاری تجلی می‌یابد. بیش‌تر مطالعه‌ها در مورد استعاره مفهومی منحصر به گفتار و نوشتار است در صورتی که استعاره‌های عواطف می‌تواند به گسترش الگوی استعاره مفهومی کمک کند. پژوهش حاضر به بررسی استعاره‌های مفهومی حوزه خشم در رمان «شوهر آهو خانم» <em>افغانی</em> و رمان «هرگز رهایم مکن» <em>ایشی</em> <em>گورو</em>(برنده جایزه نوبل ادبی 2017) می‌پردازد. داده‌‌های این تحقیق از عبارات و اصطلاحات مربوط به خشم در این دو رمان استخراج گردیدند. در این جستار بر آن‌ایم تا با بررسی قسمت‌هایی که در آن‌ها مفهوم خشم در قالب استعاره مفهومی مطرح است، پر بسامدترین نگاشت‌های استعاری و حوزه‌های مبدأ را تبیین کنیم.