نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorجلالی کندری, سهیلاfa_IR
dc.contributor.authorکیان مهر, مهدیهfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-09T11:35:56Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-30T11:35:56Z
dc.date.available1399-07-09T11:35:56Zfa_IR
dc.date.available2020-09-30T11:35:56Z
dc.date.issued2019-11-22en_US
dc.date.issued1398-09-01fa_IR
dc.date.submitted2018-12-06en_US
dc.date.submitted1397-09-15fa_IR
dc.identifier.citationجلالی کندری, سهیلا, کیان مهر, مهدیه. (1398). بررسی یکسان‌پنداری «شعیب» در قرآن و «اشعیاء» در کتاب مقدس. الهیات تطبیقی, 10(22), 31-50. doi: 10.22108/coth.2019.114383.1220fa_IR
dc.identifier.issn2008-9651
dc.identifier.issn2322-3421
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22108/coth.2019.114383.1220
dc.identifier.urihttp://coth.ui.ac.ir/article_24200.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/405291
dc.description.abstractجیمز بلمی ازجمله مستشرقانی است که گمان می‌کند اشتباهاتی در متن قرآن وجود دارد. او به دلیل پیدانکردن داستان «شعیب» در کتاب مقدس و واژۀ «شعیب» در زبان‌های عبری، آرامی و کتیبه‌های عرب باستان، معتقد است واژۀ «شعیب» در قرآن، صحیح ثبت نشده و اصل آن «شعیا» یعنی صورتِ عربی کلمۀ «اشعیاء» است و داستان «شعیب» در قرآن بازگویی از پیش‌گویی «اشعیاء» دربارۀ عرب است و اصحاب ایکه، بازرگانان ددان در زمان اشعیاء نبی بوده‌اند. اهمیت بررسی ادعاهای او آن است که کمترین نتایج حاصل از آنها، تأکید بر اخذ قرآن از کتاب مقدس، تشکیک در واقع‌نمایی و صحت داستان‌های تاریخی و خدشه در اعتقاد به تحریف‌نشدن قرآن است. نقد ادعاهای تفسیری او، در نتایج پیش‌گفته تردید وارد می‌کند. نتایج پژوهش حاضر نشان می‌دهند نام‌ «شعیب» در اصل عربی است و نام‌هایی از ریشۀ «شعب» از زمان قبل اسلام در زبان عربی وجود داشته‌اند. دلایلی نظیر تکرار نزول داستان شعیب در طول دوران نزول تدریجی، تداول قرائت، حفظ و آموزش قرآن، شیوۀ کتابت قرآن با حضور شاهدان و املاءکنندگان و ... استنساخ اشتباه این واژه را ناممکن می‌کند. همچنین، اقتباس «داستان شعیب» از «پیش‌گویی اشعیاء دربارۀ اعراب»، با توجه به تفاوت‌های بنیادین در غرض، موضوع و جزئیات این دو داستان، پذیرفتنی نیست. همچنین توجیه لازم برای تطابق ددان با ایکه وجود ندارد. نتیجۀ مهم دیگر آنکه تغییر واژۀ «شعیب» به «اشعیاء» با معیارهای اصلاح متن بلمی مانند بهبود معنای متن و سازگاری با سبک قرآن مطابق نیست.fa_IR
dc.format.extent881
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه اصفهانfa_IR
dc.publisherUniversity of Isfahanen_US
dc.relation.ispartofالهیات تطبیقیfa_IR
dc.relation.ispartofComparative Theologyen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22108/coth.2019.114383.1220
dc.subjectشعیبfa_IR
dc.subjectاشعیاءfa_IR
dc.subjectاصحاب ایکهfa_IR
dc.subjectبلمیfa_IR
dc.subjectاستشراقfa_IR
dc.subjectمتن قرآنfa_IR
dc.subjectکتاب مقدسfa_IR
dc.titleبررسی یکسان‌پنداری «شعیب» در قرآن و «اشعیاء» در کتاب مقدسfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله پژوهشیfa_IR
dc.contributor.departmentدانشیار گروه علوم قرآن و حدیث دانشگاه الزهرا (س)، تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشجوی دکتری علوم قرآن و حدیث دانشگاه الزهرا (س)، تهران، ایرانfa_IR
dc.citation.volume10
dc.citation.issue22
dc.citation.spage31
dc.citation.epage50


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد