نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorرضایی, محمدfa_IR
dc.contributor.authorپورعسکری, مریمfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-09T11:28:42Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-30T11:28:42Z
dc.date.available1399-07-09T11:28:42Zfa_IR
dc.date.available2020-09-30T11:28:42Z
dc.date.issued2016-05-21en_US
dc.date.issued1395-03-01fa_IR
dc.date.submitted2016-01-05en_US
dc.date.submitted1394-10-15fa_IR
dc.identifier.citationرضایی, محمد, پورعسکری, مریم. (1395). فیس‌بوک و رفتار انتخاباتی (مطالعه انتخابات ریاست‌جمهوری سال 1392 ایران). مطالعات رسانه‌های نوین, 2(5), 1-32. doi: 10.22054/cs.2017.7003fa_IR
dc.identifier.issn2538-2209
dc.identifier.issn2476-6550
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22054/cs.2017.7003
dc.identifier.urihttp://nms.atu.ac.ir/article_7003.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/402910
dc.description.abstractچکیده<br /> این پژوهش چگونگی تأثیر عضویت افراد در فیس‌بوک را بر رفتار رأی‌دهی آن‌ها در انتخابات ریاست جمهوری سال 1392 مطالعه می‌کند. روش تحقیق، کیفی است، برای جمع‌آوری داده‌ها از اتنوگرافی مجازی و تکنیک‌های مشاهده و مصاحبه عمیق و همچنین برای تحلیل داده‌ها از تحلیل تماتیک استفاده شده است. بنابر یافته‌های این پژوهش تابوبودن مشارکت در انتخابات 92 به‌عنوان اولین انتخابات ریاست‌جمهوری بعد از انتخابات و حوادث سال 88، نبود فضای تبادل نظر به‌جز فیس‌بوک و همچنین قرارداشتن فیس‌بوک در جایگاه فضایی در برابر رسانه‌های رسمی از دلایل چرایی تأثیرگذاری آن بر تغییر نظر انتخاباتی کاربران از عدم مشارکت به مشارکت است. دلایلی که به وضعیت سیاسی ایران، وضعیت انتخابات ریاست‌جمهوری 92 و نیز فیلتر بودن فیس‌بوک برمی‌گردد. همچنین براساس این یافته‌ها اطلاع از نظرات گوناگون کاربران و شخصیت‌های سیاسی، تکرار و بازتکرار محتواهای بسیج‌کننده و انتشار موضع افراد غیرسیاسی مشهور، از مکانیسم‌های چگونگی تأثیرگذاری فیس‌بوک بر تغییر نظر انتخاباتی و سپس رفتار رأی‌دهی است. یافته‌ها نشان می‌دهد که نخست، مطالعه تأثیر «سایت‌های شبکه اجتماعی» مانند فیس‌بوک بر مشارکت سیاسی بدون توجه به وضعیت خاص سیاسی و موقعیت این شبکه‌ها در ایران امکان‌پذیر نیست. دوم، بحث‌های سیاسی شاید منجر به افزایش اطلاعات و انگیزه سیاسی شوند، اما به ناچار منجر به تغییر رفتار انتخاباتی نمی‌شوند. سوم، نمی‌توان از مشارکت سیاسی به‌طورکلی سخن گفت، چراکه مشارکت سیاسی مفهوم گسترده‌ای است که مشارکت انتخاباتی یکی از انوع آن است. چه بسا، عدم مشارکت انتخاباتی را نیز باید گونه‌ای مشارکت سیاسی سلبی در ایران به‌حساب آورد.fa_IR
dc.format.extent426
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علامه طباطبائیfa_IR
dc.publisherAllameh Tabataba’i Universityen_US
dc.relation.ispartofمطالعات رسانه‌های نوینfa_IR
dc.relation.ispartofNew Media Studiesen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22054/cs.2017.7003
dc.subjectسایت‌های شبکه اجتماعیfa_IR
dc.subjectفیس‌بوکfa_IR
dc.subjectانتخاباتfa_IR
dc.subjectرفتار رأی‌دهیfa_IR
dc.subjectاتنوگرافی مجازیfa_IR
dc.titleفیس‌بوک و رفتار انتخاباتی (مطالعه انتخابات ریاست‌جمهوری سال 1392 ایران)fa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله علمی پژوهشیfa_IR
dc.contributor.departmentاستادیار گروه جامعه‌شناسی، دانشگاه تربیت مدرسfa_IR
dc.contributor.departmentدانش‌آموخته کارشناسی ارشد جامعه‌شناسی، دانشگاه تربیت مدرسfa_IR
dc.citation.volume2
dc.citation.issue5
dc.citation.spage1
dc.citation.epage32


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد