بررسی جلوه های حکمت عملی در اشعار پایداری طاهره صفارزاده

Abstract

در جامعه اسلامی تحت تأثیر آموزه های دینی و تعالیم قرآنی زمینه مساعدی برای آثار حکمی و اخلاقی وجود دارد. در ایران پیش از اسلام نیز به ویژه در عصر ساسانی دانش هایی به صورت اندرزنامه، پندنامه، وصایا و امثال آن با عنوان هایی مانند آداب و حکم، حکمت عملی، پند و فرمان های اخلاقی وجود داشت، تا جایی که حتی بر تاج شاهان و حاشیه ی لباس ها نیز نگاشته می شد. در این تحقیق می کوشیم حکمت عملی را به عنوان بن مایه ی ادبیات پایداری با شاخصه های ادبیات اخلاقی، اخلاق دینی، آیینی،ادبیات عرفانی، حماسی و سیاسی در آثار شاعر مقاومت طاهره صفارزاده مورد بررسی و تحلیل قرار دهیم. نتایج این تحقیق نشان می دهد که حکمت عملی با این شاخصه ها به وفور، حضور پررنگی در آثار طاهره صفارزاده دارد. وی در اشعار نیمایی خود با تکیه بر امور پندآمیز و اخلاقی به دفاع از مظلوم و مبارزه با فقر می پردازد و به مدد اخلاق دینی و آیینی و باورهای مردم، آنها را به مقاومت در برابر ظلم مستبدان دعوت می کند. وی از آموزه های عرفانی و ادبیات حماسی نیز جهت تقویت روح پایداری استفاده می کند.