الواقعیه فی شعر فدوی طوقان

Abstract

فدوی طوقان شاعر فلسطینی قربانی برخی آداب و رسوم خانواده خود گشت که بدان<br />علت نتوانست ادامه تحصیل دهد . اما برادر او، ابراهیم طوقان شاعر معروف دست او را<br />گرفت و در راه آموزش خواهرش چیزی دریغ نکرد . از این طریق بود که فدوی توانست قدم<br />در راه شعر بگذارد، در ابتدا به تقلید از وی شعرهای کلاسیک خود را سرود . شایان ذکر<br />است که نحوه زندگی او در آن خانواده و تجربه های شخصی اش موجب شد که شعرش<br />سبک رومانتیک داشته باشد . اما جنگ های سال 1948 و 1967 او را واداشت تا پیله ای را<br />که دور خود تنیده بود پاره کند و از نوشتن شعرهای رومانتیک به صحنه زندگی رو آورد و<br />واقعیتها را لمس کند و همراه دیگر مردمان وطن خود در واقعیتهای تلخی که بر آنان<br />می گذشت مشارکت داشته باشد لذا به سرودن شعرهای میهن پرستی که ناشی از عمق<br />فاجعه بود روی آورد و همه تلاش خود را مصروف به تصویرکشیدن دردهای مردم کرد زیرا با<br />تمام وجود آنها را احساس کرد و واقعیتهای زندگی را صادقانه به تصویر کشید و به نوعی به<br />سمت واقعگرایی کشیده شد و این مساله ای است که ما در این مقاله سعی بر اثبات آن<br />نموده ایم و در اشعار وی نشانه هایی از واقعیت های اجتماعی و سیاسی مردمان فلسطین بیان<br />کردیم که گاهی واقعیتها را در لفافه نمادها و با اسطوره ها قرار داده تا بدین طریق حقوق از<br />دست رفته انسان را در فلسطین نشان دهد