بررسی مقایسه‌ای رابطه سبک مدیریت با توانمند سازی افسران صف و ستاد پلیس های تخصصی تهران بزرگ

Abstract

زمینه و هدف: سبک مدیریت هر سازمان با توجه به ترکیب نیروی انسانی آن می‌تواند نقش مهمی در ایجاد توانمندسازی کارکنان داشته باشد، یکی ازدغدغه ها و نگرانی های مدیران هر سازمان به‌وجود آوردن سازوکارهای لازم برای رسیدن به اهداف سازمان است. این پژوهش با هدف تعیین رابطه بین سبک مدیریت مدیران باتوانمندسازی افسران پلیس‌های تخصصی فرماندهی انتظامی تهران بزرگ درسال 1388 انجام شده است. روش‌شناسی: این پژوهش کاربردی و از لحاظ ماهیت روش توصیفی است، داده‌های تحقیق از طریق پرسشنامه سبک مدیریت و توانمندسازی کارکنان با طیف لیکرت جمع‌آوری شده است. روایی این پرسشنامه با اتفاق‌نظر صاحب‌نظران و کارشناسان تایید و ضریب آلفای کرونباخ نشان داد که پایایی پرسشنامه قابل قبول است. جامعه آماری شامل کلیه کارکنان افسر می‌باشد که در پلیس های تخصصی تهران بزرگ مشغول خدمت هستند که با استفاده از فرمول کوکران از میان جامعه آماری 266 نفر به عنوان نمونه انتخاب که داده‌های آماری از بین آنها جمع آوری شد. در سطح آمار توصیفی از مشخصه‌های آماری نظیر جداول فراوانی، میانگین و در سطح آمار استنباطی متناسب با سنجش داده‌ها و مفروضات از آزمون‌های آماری تی، خی- دو و ضریب همبستگی کندال استفاده شده است. یافته‌ها: یافته‌های پژوهشی نشان داد، رابطه بین سبک مدیریت و توانمندسازی در یگان‌های صف با میانگین ضریب کندال 26 درصد معنادار و در یگان‌های ستاد میانگین بیش از 5 درصد بوده، بنابراین رابطه سطح معنادار تأیید نشده است. نتیجه‌گیری: نتایج به دست آمده حاکی ازآن است که بین سبک مدیریت در واحدهای صف و ستاد تفاوت معنادار وجود ندارد.