شیوه معصومین ( علیهم السّلام)در تبیین عقاید

Abstract

انسان اشرف مخلوقات و گل سر سبد هستی است که خداوند رحمان، همه هستی را برای او و در جهت خدمت رسانی به او خلق نموده تا او با تفکر و درک این موقعیت، به مسئولیت رفیع خود واقف گشته، و به گونه ای هدفمند و برنامه ریزی شده در قالب دستورالعملهای حیاتبخش دین، به سیر و سلوک تکاملی خود در مسیر خودشناسی و خداشناسی و قرب الی الله بپردازد. در این سخن، با استفاده از آیات، روایات و سخنان بزرگان دین، ضمن تشریح این روند، موضوعات دین و ضرورت آن، خودشناسی و موانع آن و تهذیب نفس بررسی و تبیین می گردد و این نتیجه حاصل می گردد که خود شناسی ، نردبان خداشناسی و نزدیکترین و بهترین راه خدا شناسی است .( من عرف نفسه ، عرف ربه )