تحلیل فضایی مولفه‌های طراحی محیطی در پیشگیری از جرم در مناطق روستایی (مورد مطالعه: شهرستان شهریار)

Abstract

مسئله جرم و ناامنی یکی از مهم‌ترین مسائل در مناطق شهری و روستایی است. اغلب اعمال مجرمانه در مکان‌هایی با شرایط محیطی که زمینه‌های لازم را دارند، اتفاق می‌افتد. طراحی نامناسب محیط، فرصت مناسبی را برای بزهکاری فراهم می‌کند. هدف از این پژوهش ارزیابی مؤلفه‌های طراحی محیطی در راستای فراهم کردن زمینه‌های اعمال سیاست­های پیشگیری از وقوع جرم در مناطق روستایی است. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر روش، توصیفی ـ تحلیلی است. گردآوری اطلاعات با روش کتابخانه‌ای، آمار رسمی و مطالعات میدانی (پرسشنامه) انجام گرفته است. برای تحلیل داده‌ها و اطلاعات جمع‌آوری‌شده از نرم‌افزارهای SPSS و Arc GIS استفاده شده است. جامعه آماری در این تحقیق (۳۵) سکونتگاه روستایی بالای (۲۰) خانوار در شهرستان شهریار است؛ که ازاین‌میان (۱۸) سکونتگاه به‌صورت نمونه‌گیری تصادفی انتخاب‌شده‌اند. برای تعمیم اطلاعات به‌دست‌آمده به کل جامعه آماری، با استفاده از روش نمونه‌گیری کوکران، (۳۷۸) خانوار به‌صورت نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای انتخاب شدند. نتایج حاصل از پژوهش حاکی از آن است که سه شاخص نظارت، کنترل و دسترسی، حمایت از فعالیت‌های اجتماعی در وضعیت نامطلوبی قرار دارند و میانگین کلی (۹۰/۲) برای شاخص‌ها، نشان‌دهندة وضعیت نامطلوب طراحی محیطی در بین روستاهای موردمطالعه است. همچنین نتایج حاصل از تحلیل فضایی نشان می‌دهد با توجه به مؤلفه‌های طراحی محیطی، (۴) روستا در وضعیت مطلوب، (۱۰) روستا در وضعیت متوسط و (۴) روستای دیگر در وضعیت نامطلوب قرار دارند.