عملکرد پلیس در تقلیل آسیب های ناشی از بزه‌دیدگی (مطالعه موردی: شهر تهران)

Abstract

عملکرد پلیس به عنوان نخستین مرجع رسمی حمایت از بزه‌دیده، تاثیر بسزایی در نوع برداشت بزه‌دیده از دستگاه عدالت کیفری دارد. برخورد مناسب مأموران پلیس می‌تواند در ایجاد احساس امنیت و رضایت خاطر بزه‌دیده تأثیر چشمگیری داشته باشد و در مقابل، رفتار نسنجیده آنها ممکن است حس ترس، ناامنی و پشیمانی از مراجعه به دستگاه عدالت کیفری را به دنبال آورد. هدف از این تحقیق به دست آوردن بهترین رویه‌ها برای محدود کردن خسارت‌ها و تبعات جرم و کاهش آسیب‌های ناشی از بزه‌دیدگی است، برای اینکه پلیس را در برخورد با آسیب‌دیدگان جرایم و افراد در معرض خطر یاری رساند. این مقاله بخشی از تحقیقی است که بین سال های 1388 تا 1389 انجام شده است. قلمرو مکانی تحقیق شهر تهران و شهرستان ری را در برمی‌گیرد. افراد جامعه آماری این تحقیق قربانیانی هستند که پس از تحمل بزه‌دیدگی در یک دوره زمانی یک ساله بین سال های 1388 تا 1389 به یکی از مراجع انتظامی مراجعه و درخواست رسیدگی به پرونده کیفری خویش را داشته اند. از این میان تعداد 196 نفر بزه‌دیده به عنوان افراد جامعه نمونه مورد تحقیق قرار گرفتند. عملکرد پلیس در قبال آسیب‌‌های ناشی از بزه‌‌دیدگی به وسیله متغیرهای مستقل یازده‌گانه تحقیق که شامل عمده خدمات پلیس‌ به عبارت: 1) اطلاع پلیس از وقوع جرم 2) عکس العمل سریع 3) دقت در انجام وظایف 4) برخورد مناسب 5) تهیه اطلاعات ضروری 6) حفظ آبرو و حیثیت 7) سرویس دهی و مشاوره مناسب 8) محافظت و برگرداندن اموال 9) تامین امنیت و آسایش 10) پیشگیری از بزه دیدگی 11) میانجیگری و ایجاد صلح و سازش می‌باشند، سنجیده و مورد ارزیابی واقع شد. در مجموع نتایج نشان داد که میزان عملکرد پلیس در کاهش آسیب‌های ناشی از بزه‌دیدگی، از طریق پاسخگویی به نیازها، مشکلات و آسیب‌های پیش‌روی بزه‌دیدگان در اکثر موارد در حد متوسط و نسبتاً مطلوب است، فقط در چند مورد سطح رضایت پایین می‌باشد.