احساس امنیت اجتماعی و عوامل مرتبط با آن در بین زنان شاغل در شهرداری ساری

Abstract

احساس امنیت اجتماعی یکی از شاخص‌های پیشرفت یک جامعه است که بدون آن جامعه دچار نوعی بی‌ثباتی شده و بهره‌وری افراد را پایین می‌آورد. پژوهش حاضر با هدف بررسی احساس امنیت اجتماعی و عوامل مرتبط با آن در بین زنان شاغل در شهرداری ساری انجام پذیرفته است. روش تحقیق از نوع پیمایش و تبیینی است و داده‌ها با تکنیک پرسشنامه جمع‌آوری شدند. جامعۀ آماری پژوهش 1900 نفر از زنان شاغل در شهرداری ساری هستند که براساس جدول نمونه‌گیری استاندارد مورگان، 320 نفر به ‌عنوان نمونه و با روش تصادفی ساده انتخاب‌ شده‌اند. ابزار گردآوری اطلاعات از روایی لازم (اعتبار صوری و محتوایی) برخوردار بوده و آلفای کرونباخ برای پرسشنامه 83/0 بوده است. در تحقیق حاضر از نرم‌افزارSPSS23 برای سنجش روابط علی- همبستگی و از انواع آزمون‌های آمار استنباطی پارامتریک همچون ضرایب همبستگی پیرسون، اسپیرمن و رگرسیون چند متغیره با توجه به نرمال بودن داده‌ها استفاده‌ شده است. نتایج پژوهش نشان داد که بین سن، احساس محرومیت نسبی با احساس امنیت اجتماعی رابطۀ معنا­داری وجود ندارد؛ در حالی که بین احساس همبستگی اجتماعی، احساس مشارکت اجتماعی، احساس بیگانگی اجتماعی، اعتماد اجتماعی، گرایش دینی و احساس امنیت اجتماعی رابطۀ مستقیم و معنا­داری وجود دارد؛ یعنی با افزایش این متغیرها میزان احساس امنیت بیشتر می‌شود و برعکس. همچنین، نتایج حاصل از رگرسیون نشان می‌دهد که اعتماد اجتماعی بیش‌ترین تأثیر را بر میزان احساس امنیت زنان دارد.