راهبردهای پلیس در پیشگیری از جرایم اطفال و نوجوانان

Abstract

زمینه و هدف: وجود راهبردهای مناسب برای اجرای برنامه های پیشگیرانه، دارای اهمیت بسزایی است و این مسأله تأکیدی بر لزوم تدوین راهبردهای مشخص دارد، هدف این تحقیق تعیین راهبردهای پلیس در پیشگیری از جرایم اطفال و نوجوانان است. روش: این تحقیق از نظر هدف، کاربردی و از نوع توصیفی پیمایشی است، از روش دلفی عوامل داخلی و خارجی پلیس برای پیشگیری از جرایم اطفال و نوجوانان شناسایی، رتبه‌بندی و ضریب اهمیت آن‌ها تعیین گردید، سپس ماتریس‌های EFE و IFE تهیه و با ماتریس‌های SOWT و IE استراتژی‌های مناسب تدوین و با ترسیم ماتریس QSPM، استراتژی‌ها اولویت‌بندی شده‌اند. جامعه آماری در تحقیق، خبرگان ناجا، به تعداد 156 نفر و حجم نمونه براساس فرمول کوکران 111 نفر محاسبه شد. یافته‌ها: ساختار پلیس پیشگیری و الزامات قانونی برای اجرای پیشگیری از جرم به عنوان اقدامات ﭘﯿﺶ‌واﮐﻨﺸﯽ مهم‌ترین ﻧﻘﺎط ﻗﻮت می باشند و ضعف در حرفه‌ای‌گری پلیس و ارایه برنامه‌های کاربردی به عنوان مهم‌ترین نقاط ضعف احصاء شده‌اند. ظرفیت‌های بالای رسانه‌ای پلیس و توجه ویژه مسئولین و نخبگان به پیشگیری از جرم به عنوان مهم‌ترین ﻓﺮﺻﺖﻫﺎی پلیس بوده، و رشد عوامل و زمینه‌های جرم‌زا و عدم هماهنگی بین بخشی در دستگاه‌ها و سازمان‌های متولی پیشگیری از جرم مهم‌ترین تهدید محسوب می‌شوند. نتایج: ایفای نقش فعال پلیس برای تدوین طرح جامع پیشگیری از جرم در کشور، بهره‌گیری از فن‌آوری‌های روز جهان و محوریت در امر پیشگیری از جرایم اطفال و نوجوانان به منظور ایجاد هارمونی و هماهنگی بین سازمان‌های متولی پیشگیری مهم‌ترین راهبردهای پلیس می‌باشد.