مقایسه نیمرخ روانی قاتلین عمدی(20تا40 ساله) شهر تهران با جمعیت عادی

Abstract

هدف از ان پژوهش مقایسه نیمرخ روانی قاتلین عمدی(20تا40ساله)شهر تهران باجمعیت عادی است که به روش علی مقایسه ای بر روی 120 نفر انجام گرفته است. یافته های بدست آمده نشان میدهد بین قاتلین عمدی با جمعت عادی درتمام 24 خرده مقاس آزمون ملون تفاوت معنی دار است. در 22 مقیاس میانگین نمرات گروه قاتل به طور معنی داری بیشتر از گروه عادی است و در دو مقیاس اختلال شخصت نمایشی و خود شیفته میانگین نمرات گروه عادی بیشتر از گروه قاتل است از نظر جنسیت بین زنان و مردان در مقیاسهای اختلال شخصت وابسته، افسرده، دیگر آزار، خود آزار، اسکزو تایپال، مرزی، پارانوئید، اختلال اضطرابی، افسرده خویی، استرس پس از ضربه و شبه جسمی بین دو گروه تفاوت معنی دار است ومیانگین نمرات گروه زنان بیشتر از مردان است، و در خرده مقیاس وابستگی به موادنیز بین گروه زنان و مردان تفاوت معنا دار و میانگین نمرات مردان بیشتر از زنان است درسایرخرده مقیاسها شامل اختلال شخصیت اسکیزوئد، دوری گزین، نمایشی، خود شیفته، ضد اجتمایی، وسواسی، منفی گرا، اختلال مانیک، وابستگی به الکل، تفکر، افسردگی اساسی و هذیانی بین زنان و مردان تفاوت معنادار نبوده است.نتیجه گیری: با توجه به نتایج میتوان گفت که قاتلین از وضعت سلامت روانی مطلوبی نسبت به جمعیت عادی برخوردار نیستند ودربین قاتلین، زنان نابهنجاریهای روانی بیشتری دارند، به نحوی که تمام آنها حداقل از یک نوع اختلال روانی رنج میبرند.