بررسی نقش میانجی گری پلیس زن در پیشگیری از تکرار بزه کاری نوجوانان (مطالعه موردی دوایر مشاوره و مددکاری اجتماعی تهران بزرگ)

Abstract

عدالت ترمیمی تلاش می نماید با روش هایی مانند میانجی گری بتواند علاوه بر تأمین منافع تمام آسیب دیدگان از جرم، زمینه های بازپذیری و بازاجتماعی شدن مجرم را فراهم آورده و از تکرار بزه‌کاری پیشگیری نماید. هدف تحقیق حاضر تبیین نقش میانجی گری پلیس زن در پیشگیری از تکرار بزه کاری نوجوانان در دوایر مشاوره و مددکاری اجتماعی کلانتری های پلیس است. روش: تحقیق حاضر از نظر هدف کاربردی و به ‌لحاظ ماهیت توصیفی - تحلیلی است. جمع آوری داده ها از طریق مصاحبه و پرسشنامه‌ انجام شد. جامعه آماری را متخصصان پلیس و کارکنان دوایر مشاوره و مددکاری اجتماعی تهران بزرگ تشکیل می دهند، که تعداد 18نفر به روش گلوله برفی و 132 نفر به روش تصادفی ساده تعیین گردیدند. برای روایی و پایایی مصاحبه از روش اعتبار درونی و قابلیت بازیافت پذیری، و پرسشنامه از روش اعتبار محتوایی و آزمون آلفای کرونباخ استفاده گردید. داده های اولیه از طریق تحلیل محتوا و ثانویه از طریق آزمون‌های آماری مورد تجزیه و تجلیل قرار گرفت. یافته ها: در این پژوهش در مجموع 21 شاخص شناسایی گردید که با توجه به ادبیات نظری به ترتیب در مولفه احساس مسئولیت بزه کار با 7 شاخص، احساس شرمندگی بزه کار با 7 شاخص و اصلاح و بازپذیری با 7 شاخص دسته بندی گردیدند. یافته ها بیانگر این است که بین وضعیت موجود و مطلوب، مولفه هاوشاخص های میانجی گری پلیس زن در پیشگیری از تکراربزه کاری نوجوانان تفاوت معناداری معادل 85/2 وجود دارد.