بررسی رابطه اعتماد اجتماعی با میزان احساس امنیت اجتماعی (مطالعه موردی شهروندان بالای 18 سال شهر دزفول)
(ندگان)پدیدآور
رضاپور, داریوشباقری, رحماننوع مدرک
Textمقاله پژوهشی
زبان مدرک
فارسیچکیده
اعتماد یکی از عناصر بنیادین در کنش متقابل اجتماعی است که در حل مسائل اجتماعی مربوط به نظم اجتماعی نقش مهمی دارد. اعتماد اجتماعی با رابطه ای که با احساس امنیت افراد دارد، می تواند یکی از کلیدی ترین عوامل ارتقاء سطح احساس امنیت در بین جوامع انسانی باشد. پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین اعتماد اجتماعی و احساس امنیت اجتماعی انجام شده است. این پژوهش که با روش پیمایشی و با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته انجام گرفته، جامعه آماری آن را شهروندان بالای 18 سال ساکن شهر دزفول در سال 95 تشکیل داده اند. حجم نمونه آن 384 نفر است که با روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شده اند. روایی و اعتبار به کمک آلفای کرونباخ و اعتبار صوری حاصل گردید و همچنین برای تحلیل نتایج داده های پژوهش از نرم افزار SPSS استفاده شد. نتایج تحلیل رگرسیون گام به گام نشان میدهد که بین متغیر وابسته یعنی احساس امنیت اجتماعی و متغیرهای مستقل اعتماد بین شخصی، اعتماد تعمیم یافته، اعتماد به محیط و اعتماد نهادی، همبستگی وجود دارد. این متغیرها اثرگذارترین عوامل مؤثر بر احساس امنیت اجتماعی در این حوزه پژوهشی میباشند. در پایان پیشنهاداتی جهت افزایش احساس امنیت اجتماعی ارائه گردید.
کلید واژگان
احساس امنیت اجتماعیاعتماد اجتماعی
اعتماد بین شخصی
اعتماد تعمیم یافته
شهر دزفول
شماره نشریه
56تاریخ نشر
2019-02-201397-12-01
ناشر
ناجاسازمان پدید آورنده
استادیار گروه علوم اجتماعی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران.عضو هیئت علمی گروه اجتماعی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران.




