مرور زمان شش ماهه در رویه‌ی قضایی دیوان اروپایی حقوق بشر (موضوع ماده 35 کنوانسیون اروپایی حقوق بشر)

Abstract

زمینه و هدف: دیوان تنها به پرونده‌هایی رسیدگی می‌نماید که ظرف حداکثر 6 ماه از تاریخ آخرین تصمیم آغازشده در مراجع داخلی، دادخواست به دیوان ارائه شده باشد. محدودیت زمانی 6 ماهه جزء قواعد آمره دیوان بوده و هدف آن امکان قطعیت یافتن آراء در مراجع داخلی و طرح دعوا در زمانی معقول است. خواهان این امکان را دارد تا از طریق نامه‌ی مقدماتی مرور زمان 6 ماهه را قطع کند و با فاصله زمانی معقول در دیوان طرح دعوا نماید. منظور از آخرین تصمیم مراجع داخلی، آراء دادگاه‌های فوق‌العاده و استثنایی مثل اعاده دادرسی نیست؛ بلکه رسیدگی معمول و متعارف مد نظر دیوان است. روش تحقیق: این تحقیق به روش توصیفی تحلیلی نگارش یافته است. منابع مورد استفاده در این تحقیق، کتابخانه‌ای بوده و با استفاده از روش فیش‌برداری تدوین شده است. یافته‌ها: مطابق رویه‌ی دیوان اروپایی حقوق بشر، هر یک از دادخواست‌ها دوره 6 ماهه مخصوص به خود را دارد. دادخواست‌های ارائه‌شده در خارج از دوره 6 ماهه، صرفاً در صورتی بررسی می‌شوند که نامه مقدماتی آنها در فُرجه‌ی شش ماهه به دیوان ارسال شده باشد. نتیجه‌گیری: هدف از وضع قاعده‌ی مرور زمان 6 ماهه، حمایت از مراجع داخلی و پیروی از اصل حقوقی قطعیت آراء می‌باشد، از طرف دیگر چون با گذر زمان بسیاری از ادله از بین می‌روند و امکان رسیدگی شایسته سلب می‌شود، دیوان صرفاً به دعاوی مطرح‌شده در این زمان محدود رسیدگی می‌کند تا هم قضاوتی شایسته داشته باشد و هم از تراکم کاری خود بکاهد.