بررسی سیر تحول سیاست تقنینی ایران در کنترل جرائم و تخلفات رانندگی

Abstract

این نوشتار به بررسی سیر تاریخی سیاست یا سیاست کنترل جرائم در قلمرو تخلفات وجرایم رانندگی در نظام قانون گذاری ایران می پردازد، هدف از انجام این تحقیق تعیین رویکرد سیاست ایرن قبل وبعد از تصویب قانون جدید رسیدگی به تخلفات رانندگی مصوب 1389 در دو بعد پیشگیری کیفری وپیشگیری غیر کیفری می باشد.این تحقیق از لحاظ هدف، تحقیقی کاربردی بوده واز لحاظ شیوه ی جمع آوری اطلاعات به صورت اسنادی می باشد.همچنین با استفاده از روش تحلیلی وتوصیفی ضمن بررسی مقررات و قوانین کشور قبل وبعد از تصویب قانون جدید، در تلاش است تا رویکرد تفنینی کشور در توجه به هریک از دونوع پیشگیری کیفری وغیر کیفری را مورد بررسی قرار دهد.نتایج حاصله از تحقیق نشان می دهد؛که تا قبل از تصویب قانون جدید رسیدگی به تخلفات رانندگی، قانون گذار غالباً اهم توجه خود را به جرم انگاری واعمال مجازات متخلفین ازقوانین راهنمایی ورانندگی معطوف نموده است که همین امر سبب شده تا موفقیت چندانی در کنترل وپیشگیری از تخلفات رانندگی حاصل نشود.با این حال با تصویب قانون جدید، خوشبختانه قانون گذار علاوه بر توجه به پیشگیری کیفری، تلاش نموده تا ازطریق شناخت عوامل موثر در بروز تخلفات رانندگی وپیشگیری اجتماعی وپیشگیری وضعی، از بروز تخلفات رانندگی جلوگیری نماید، با این وجود پیشنهاد می شود که در اصلاحیه های آتی قانون مذکور، رویکرد پیشگیری غیر کیفری بیش از پیش مورد توجه قانون گذار قرار گیرد.