طراحی مدل مبتنی بر منطق فازی و مدیریت ریسک امداد و نجات زلزله زدگان جاده ایی شهر تهران

Abstract

زمینه و هدف: در سال های اخیر مدیریت بحران به عنوان یک رویکرد مناسب جهت برنامه ریزی و مقابله با بحران بلایا مطرح شده است. در این خصوص لجستیک امداد بعنوان یکی از اجزای مهم مدیریت بحران نقش حیاتی در موفقیت مدیریت بحران دارد. تحقیق حاضر با تمرکز بر لجستیک امداد و کمینه سازی هزینه در انتخاب مراکز توزیع و مسیریابی به نقاط نیازمند امداد با در نظر گرفتن قید ریسک به ارائه مدلی ریاضی جدید برای مکانیابی مراکز توزیع و امداد و نیز مسیریابی وسایل نقلیه به منظور تأمین کالاهای مورد نیاز افراد آسیب دیده در زمان وقوع فجایع پرداخته است. روش: این پژوهش از نوع کاربردی و نحوه انجام آن، توصیفی - تحلیلی می‌باشد. برای ارائه مدل مکان یابی، کمینه سازی هزینه با در نظر گرفتن قید ریسک مورد نظر قرار گرفته است. با توجه به Np-hard بودن مسأله الگوریتم پیشنهادی از ترکیب الگوریتم ازدحام ذرات و معادله ریسک تحت شرایط محیط فازی بدست آمده است. روش پیشنهادی برروی داده های زلزله شهرتهران مورد نظر قرار گرفته است. یافته‌ها و نتیجه‌گیری: بررسی روش پیشنهادی بر روی داده های زلزله شهر تهران نشان داد که با استفاده از الگوریتم پیشنهادی، مکانیابی مراکز امداد از بین مکان های کاندید و مسیریابی مراکز منتخب با کمترین هزینه امکان پذیر است. براین اساس ایستگاههای کمک رسان به عنوان بهترین انتخاب در شرایط زلزله در شهر تهران از میان 15 ایستگاه بالقوه عبارتند از: شهرک غرب- بوستان جمشیدیه-سرخه حصار- آزادی- ساحل مصنوعی- حکیمیه. همچنین به منظور بررسی عملکرد الگوریتم پیشنهادی، الگوریتم پیشنهادی با 5 الگوریتم (الگوریتم جنگل، الگوریتم کرم شب تاب، الگوریتم پرندگان مبتنی بر نیروی الکترو استاتیک، الگوریتم پرندگان مبتنی بر فاصله و پرندگان مبتنی بر دسته بندی وجستجوی محلی) در هفت معیار مورد مقایسه قرار گرفته است که نتایج نشان دهنده عملکرد بسیار مناسب الگوریتم پیشنهادی بوده است.