تأثیر مددکاری کلانتری ها در پیشگیری از خشونت خانگی

Abstract

خشونت خانگی رفتاری است که درست در جایی رخ می‌دهد که انسان در آن انتظار گرمی، حمایت، اعتماد تشویق و عشق را دارد. این‌گونه خشونت‌ها بعضاً شدیدتر، جدی‌تر و پیچیده‌تر از خشونت علیه افراد بیگانه است؛ لذا در بیشتر کشورها نظیر کشور ایران؛ سازمان‌ها و نهادهای اجتماعی و حقوقی، صلاحیت و مجوز قانونی را در اختیار دارند تا در موارد این چنینی مداخله نموده و و از وقوع و ارتکاب مجدد این افعال جلوگیری نمایند؛ پلیس نیز از طریق مددکاران اجتماعی کلانتری‌ها اقداماتی جهت جلوگیری از خشونت‌های خانگی انجام داده است، هدف و مساله تحقیق حاضر نیز ارزیابی میزان تاثیرگذاری اقدامات مددکاران اجتماعی مستقر در کلانتری‌ها در پیشگیری از وقوع جرایم خشونت خانگی می‌باشد. تحقیق کمی و روش آن توصیفی و تحلیلی است؛ جامعه‌ی آماری تحقیق کارشناسان و مشاوران مددکاری حوزه سرکلانتری چهارم تهران بزرگ می‌باشد؛ آمار و اطلاعات مورد نیاز از طریق مطالعات کتابخانه‌ای، بررسی‌های میدانی و تهیه و توزیع پرسشنامه محقق ساخته انجام پذیرفته است؛ در تجزیه و تحلیل اطلاعات نیز از نرم افزار SPSS و آزمون‌های آماری کای اسکوئر، کولموگراف اسمیرنف و اسپیرمن استفاده گردیده است. نتایج تحقیق نشان می‌دهد اقدامات پیشگیرانه پلیس در راستای مددکاری اجتماعی شامل مداخلات بازدارنده، مداخلات سازشی_حمایتی، تامین امنیت افراد بزه‌دیده، به ترتیب با ضریب همبستگی 0.789، 0.812، 0.779در پیشگیری از وقوع جرم خشونت خانگی تاثیرگذارند. نتایج همچنین نشان می‌دهد احترام به زنان بزه‌دیده و حمایت عاطفی از آنان، معرفی قربانیان خشونت خانگی به مراکز حمایتی نظیر بهزیستی و برگزاری جلسات مشاوره با حضور طرفین در پیشگیری از وقوع جرم خشونت خانگی می‌تواند تاثیرگذاری مثبتی داشته باشد.