بررسی عوامل محیطی مؤثر در افزایش سطح امنیت پارکها مطالعه موردی: پارکهای شهر قزوین

Abstract

تأمین امنیت بهعنوان یکی از نیازهای اساسی انسان، همیشه و در همه جوامع موردتوجه بوده است به همین دلیل همواره سرمایههای زیادی صرف تأمین امنیت شهرها و سکونتگاههای مختلف میشود. یکی از مهمترین فضاها و مناظر شهری که افراد اوقات فراغت خود در آن میگذرانند پارکها است و امنیت پارک و فضای موجود در آن بهعنوان یکی از مهمترین عاملی است که باعث جذب افراد به آن میگردد. به همین واسطه هدف از این مقاله بررسی امنیت محیطی در پارکهای شهری است. محدوده موردمطالعه شهر قزوین و پارکهای این شهر بوده و روش تحقیق این پژوهش توصیفی تحلیلی بر پایه پیمایش است. به جهت جمعآوری اطلاعات از فن پرسشنامه استفاده گردیده و نتایج تحقیق حاکی از آن است که وجود عوامل محیطی مانند پوشش گیاهی، روشنایی، نقاط کنج و غافلگیری در پیشگیری از وقوع جرم و ایجاد حس امنیت پارکها تأثیر بسزایی دارند. با توجه به نتایج بهدستآمده مؤلفه نظارت و روشنایی در سطح پایینتری در رتبهبندی ازنظر استفادهکنندگان قرارگرفته است که میتوان با نصب دوربینهای مداربسته، افزایش نگهبانان و کیوسکهای نگهبانی مؤلفه نظارت را ارتقا داد. همچنین با نصب سیستمهای روشنایی پیشرفته (تشخیص فرد) به افزایش روشنایی و مسئله صرفهجویی انرژی پاسخگو بود. کاربریهای مرکب و پرجمعیت مانند کاربریهای اداری، تجاری و معابر اصلی برافزایش احساس امنیت تأثیر معناداری دارد. برعکس کاربریهای یکنواختی که فقط در ساعات خاص اداری دارای تراکم هستند و سایر اوقات شبانهروز فاقد جریان جمعیتی قابلتوجه میباشند، فضاهای غیرقابلدفاع به شمار خواهند آمد؛ بنابراین ضرورت تأمین نیازها، استاندارهای خاص استفادهکنندگان و بهرهگیری از رویکردها مانند پیشگیری از جرم بهوسیله طراحی محیطی، انتخاب عقلانی، امنیت عمومی و سایر نظریات مرتبط که در طراحی فضاهای عمومی در شهر بتواند تأمینکننده این نیازها و استاندارها باشد میبایست مورد توجه برنامهریزان و طراحان شهری قرار گیرند.