مطالعه نقش آگاهی از علل و اثرات اعتیاد در پیشگیری اولیه (با تأکید بر جایگاه دانشگاه در آموزش و پیشگیری اولیه)

Abstract

تاکنون تحقیقات بسیاری در زمینه علل گرایش به اعتیاد انجام شده است که نتایج حاصل همواره بر ناآگاهی در مورد علل و پیامدهای اعتیاد» به‌عنوان یکی از مهم‌ترین دلایل فردی و خانوادگی (اجتماعی) گرایش به اعتیاد تأکید کرده‌اند. آگاه‌سازی درخصوص علل و اثرات سوء‌مصرف مواد و اعتیاد، در بعد فردی، خانوادگی و اجتماعی، از مهم‌ترین راهبردهای پیشگیری اولیه از اعتیاد است که امروزه در جهان مورد استفاده قرار می‌گیرد. ایران نیز از این امر مستثنی نبوده، به‌طوری‌که در سند جامع پیشگیری اولیه از اعتیاد، این مسئله به‌عنوان یک سیاست و برنامه ملی مورد تأکید قرار گرفته است. هدف پژوهش حاضر بررسی میزان آگاهی دانشجویان از علل و پیامدهای اعتیاد، و نیز مطالعه نقش دانشگاه - یکی از مراکز آموزشی هدف در سند جامع- در فرایند آموزش و آگاه‌سازی دانشجویان است. نمونه مورد بررسی 100 نفر از دانشجویان شهر مشهد هستند؛ روش تحقیق از نوع پیمایشی است و برای جمع‌آوری اطلاعات مورد نیاز از پرسشنامه محقق‌ساخته استفاده شده که از روایی و پایایی لازم برخوردار است. در بررسی صورت گرفته علاوه بر تشریح داده‌ها در قالب آماره‌های توصیفی و نمودارها، از شاخص‌های استنباطی (آزمون تی) نیز جهت تبیین اطلاعات گردآوری شده بهره گرفته شده است. نتایج کلی تحقیق حاکی از سطح پایین آگاهی از علل و پیامدهای سوءمصرف مواد و اعتیاد در میان دانشجویان به‌علت عدم برخورداری از آموزش صحیح و نیاز به برگزاری برنامه‌ها و طرح‌های آموزشی جامع و مستمر بیشتر از سوی دانشگاه‌ها است.