اولویت‌بندی عوامل سازمانی مؤثر بر صیانت کارکنان ناجا

Abstract

می‌دانیم که جرم یا بزه، واقعیتی اجتماعی است و کارکنان نیروی انتظامی برای انجام مأموریت خطیر خود؛ به‌دلیل تعامل با قشر وسیع جامعه، از مشکلات و تنش‌های شدید موجود در این شغل، دچار آسیب‌های جسمی، روحی و روانی فراوانی می‌شوند؛ بنابراین اهمیت جایگاه و رسالت نیروی انتظامی به‌ویژه سازمان حفاظت اطلاعات ناجا برای حفاظت، صیانت و بقای نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران بر کسی پوشیده نیست. صیانت کارکنان و ایجاد محیطی امن، پاک و سالم با هدف ارتقای بینش و بصیرت کارکنان و مهار آسیب‌پذیری از جمله وظایف ذاتی نهادهای نظارتی است. در این راستا انجام یک بررسی علمی به‌منظور شناسایی اولویت‌های برنامه‌های پیشگیرانه می‌تواند برای ارتقای صیانت کارکنان مؤثر باشد. در مقاله‌ی پیش‌رو، هر یک از عوامل سازمانی (جلسه‌های آگاه‌سازی، گروه‌های پیشگیری، توجیه و ارشاد و پیام‌های صیانتی) به‌عنوان متغییر مستقل و "ارتقای صیانت کارکنان ناجا" به‌عنوان متغییر وابسته در نظر گرفته شده‌اند. این پژوهش به روش اسنادی و پیمایشی با بهره‌گیری از ابزار پرسشنامه از نوع محقق‌ساخته و بر مبنای نتیجه، از نوع کاربردی است؛ زیرا هدف آن توسعه‌ی دانش کاربردی در زمینه‌ی ارتقای صیانت کارکنان ناجا با تأکید بر نقش پیشگیرانه است و نتایج آن برای حل مشکلات خاص ‌سازمانی قابل بهره‌برداری است؛ زیرا با بهره-گیری از تحلیل آماری و اولویت‌بندی گویه‌ها، به بررسی اهمیت و ترتیب اولویت هر یک از ابعاد و شاخص‌های مؤثر سازمانی می‌پردازد. یافته‌ها نشان می‌دهد در بین عوامل سازمانی، بٌعد توجیه و ارشاد کارکنان در اولویت اول و بعٌد جلسه‌های آگاه‌سازی در اولویت دوم قرار دارد.