مدل مکان‌یابی جایگاه‌های سوخت در معابر شهری

Abstract

در این پژوهش، سعی برآن است تا درخصوص مکان‌یابی جایگاه‌های سوخت در مناطق شهری الگویی ارایه شود. هدف اصلی در ارایه الگو این بوده که با کمترین تعداد جایگاه سوخت، حداکثر میزان خدمت‌دهی به شهروندان فراهم شود. در انجام این پژوهش از نظرسنجی نیز استفاده شده است که در فرم‌های مربوطه، شاخص‌های مراکز جمعیتی و تعداد جمعیت ساکن هر ناحیه، مراکز جذب سفر هر ناحیه، تعداد افراد شاغل در ناحیه، تعداد جایگاه‌های موجود، تعداد پمپ‌های هر جایگاه و طول صف پمپ‌بنزین‌های موجود در هر ناحیه به‌کار گرفته شده است و با توجه به درجه اهمیت جایگاه‌های سوخت و وضعیت توزیع آنها در شکل‌گیری رفتار ترافیکی و رفت و آمد مردم، به شناسایی موقعیت‌های مناسبی برای احداث جایگاه‌های سوخت پرداخته شده است. در نهایت مدلی ارائه شد که با توجه به شاخص‌های مؤثر اُلویت هر نقطه را در احداث جایگاه سوخت تعیین می‌کند. در مطالعه موردی برای تحقیق، یعنی منطقه 1 شهرداری تهران، 14 نقطه جدید پیشنهاد شد و سه جایگاه از جایگاه‌های فعلی نیز باید از لحاظ تعداد پمپ‌ها ارتقا یابند.