عوامل فردی مؤثر بر احتمال بروز خشونت پلیس در فرایند دادرسی و راهکارهای پیشگیری از آن

Abstract

زمینه و هدف: در دنیای کنونی پلیس بازوی اجرایی حکومت ها برای برقراری نظم و حفظ امنیت در جامعه به حساب می آید. بنابراین رفتار خوب یا بد پلیس می تواند نماد خوبی و بدی حاکمیت در جامعه و بین مردم باشد. بر این اساس در سال های اخیر رویکرد پلیس در فرآیند دادرسی و کشف جرایم بر منع استفاده از خشونت و بهره مندی از روش های علمی قرار گرفته است. با وجود این برخی از مأموران پلیس گاه گاهی در برخورد با متهمان مرتکب اعمال خشونت می شوند عواملی که در بروز این خشونت دخالت دارند به سه دسته: فردی، درون سازمانی و برون سازمانی تقسیم می شوند. هدف این مقاله احصای عوامل فردی مؤثر بر خشونت پلیس و راهکارهای پیشگیری از آن است. هدف این مقاله مشخص کردن عوامل فردی مؤثر بر خشونت پلیس و راهکارهای پیشگیری از آن است. روش تحقیق، توصیفی ـ پیمایشی است. جامعه آماری آن 1000 نفر از دو گروه کارکنان (شامل کارکنان آگاهی، مواد مخدر و پلیس پیشگیری فاتب) و فرهیختگان (شامل مسئولان رده‌های ستادی سازمان و استادان دانشگاه) انتخاب شدند. برای محاسبه حجم نمونه از فرمول کوکران استفاده شد و 277 نفر با شیوه نمونه‌گیری احتمالی طبقه‌ای نظام‌مند انتخاب شدند که پرسشنامه محقق ساخته در اختیار آنها قرار گرفت. قبل از توزیع پرسشنامه، اعتبار آن از طریق اعتبار محتوی و پایایی آن از طریق محاسبه آلفای کرونباخ (94%=α) مورد ارزیابی و سنجش قرار گرفت. مهمترین یافته‌ تحقیق بیانگر این است که تفاوت نظر دو گروه کارکنان و فرهیختگان با اطمینان 99 درصد معنادار است و از بین عوامل فردی مؤثر در احتمال بروز خشونت، کم بودن آستان تحمل در رتبه اول، ضعف اگاهی نسبت به احکام حقوقی و قوانین کشور در رتبه دوم و راضی نبودن از حقوق و مزایا در رتبه سوم قرار دارد. نتایج تجزیه و تحلیل نشان می‌دهد که دسته اول از پاسخگویان یعنی کارکنان، عوامل فردی را به میزان 48.8درصد و دسته دوم یعنی فرهیختگان آن را به میزان 56.3درصد در احتمال بروز خشونت پلیس در فرایند دادرسی مؤثر می دانند. در مجموع نیز هر دو گروه عوامل فردی را به میزان51.2درصد در احتمال بروز خشونت مؤثر می دانند. یافته: مهم ترین یافته تحقیق بیانگر آن است که تفاوت نظرات دو گروه کارکنان و فرهیختگان با اطمینان 99 درصد معنادار است و از بین عوامل فردی موثر در احتمال بروز خشونت، پایین بودن آستانه تحمل در رتبه اول، ضعف اگاهی نسبت به احکام حقوقی و قوانین موضوعه کشور در رتبه دوم و راضی نبودن از حقوق و مزایا در رتبه سوم قرار دارند. نتیجه گیری: نتایج به دست آمده از تجزیه و تحلیل داده ها نشان می دهد که دسته اول از پاسخگویان یعنی کارکنان، عوامل فردی را به میزان 48.8 درصد و دسته دوم یعنی فرهیختگان آن را به میزان 56.3 درصد در احتمال بروز خشونت پلیس در فرآیند دادرسی مؤثر می دانند. در مجموع نیز هر دو گروه عوامل فردی را به میزان 51.2 درصد در احتمال بروز خشونت مؤثر می دانند. بنابراین ضرورت دارد که مسئولان ستادی و اجرایی پلیس در سیاست گذاری ها به عوامل فردی که ممکن است موجب بروز خشونت پلیس شود توجه ویژه داشته باشند و برای پیشگیری از بروز چنین عواملی برنامه ریزی نمایند.