تشخیص برون‌خط جعل دست خط فارسی غیر وابسته به متن با استفاده از تحلیل بافت

Abstract

امروزه دست­خط به عنوان یک زیست‌سنج رفتاری شناخته شده و مورد قبول است. همراه با گسترش این مقبولیت سوء استفاده ازآن نیز گسترش یافته است. در این مقاله روشی برای تشخیص برون‌خط جعل دست‌خط فارسی در حالت غیر وابسته به متن ارائه شده است. این روش مبتنی بر استخراج دو بافت متراکم از حروف پایه و جزییات نوشته می‌‌باشد. پس از دودویی کردن و استخراج اسکلت نوشته و اعمال متوالی فیلتر گابور و تدریج فاز محلی بردار ویژگی نمونه‌ها استخراج و در نهایت با استفاده از دسته‌بندی یک کلاسه و تنها با وجود نمونه‌های مثبت داده‌ها دسته‌بندی شده وجعلی بودن یا نبودن آنها بررسی می‌شود. استفاده از ترکیب این دو توصیف‌گر برای دادگان فارسی برای اولین بار در این مقاله به کار گرفته شده است. از آنجا که هیچ مجموعه داده مناسبی در زبان فارسی برای این منظور وجود نداشت، یک مجموعه داده از 62 نویسنده با دو نمونه نوشته جمع­آوری شد. در نمونه اول از نویسندگان درخواست شد که متنی را بازنویسی کنند و در نمونه دوم از آنها خواسته شد درباره یک تصویر مطلبی بنویسند. برای تولید نمونه­های جعلی از هنرجویان ممتاز خط خواسته شد که نمونه دوم را تقلید کنند تا برای هر نویسنده سه مورد نمونه جعل تولید شود. نتایج آزمایش‌ها رضایت‌بخش بوده و با دقت بیش از 84 درصد کیفیت روش پیشنهادی را نشان می‌دهد.