بررسی فرضیه تغییرناپذیری بیکاری در استان‌های ایران

Abstract

هدف مقاله بررسی ارتباط اثرات نرخ مشارکت اقتصادی بر نرخ بیکاری در استان‌های ایران و آزمون «فرضیه تغییرناپذیری بیکاری» است. برای این منظور از داده‌های فصل اول 1384 تا فصل سوم 1394 و روش‌های مختلف تک معادله‌ای، سیستم معادله و داده‌های تابلویی استفاده شده است. نتایج نشان می‌دهد در اغلب استان‌ها و همچنین در متوسط کشور، فرضیه تغییرناپذیری نرخ بیکاری به واسطه شوک‌های کوتاه‌مدت در نرخ مشارکت اقتصادی برقرار می‌باشد؛ از این‌رو، برای کاهش نرخ بیکاری بلندمدت باید در عرصه سیاست‌گذاری در ساختار اقتصاد کلان و در بخش تقاضای نیروی کار، تغییراتی ایجاد شود. گفتنی است تغییرات عرضه نیروی کار، تنها اثرات کوتاه‌مدت در کنترل بیکاری دارند.