شدت یادگیری در بخش صنعت و اثرات آن بر عملکرد صنایع کارخانه‌ای ایران

Abstract

در این مقاله شدت یادگیری به مفهوم میزان صرفه‌جویی در هزینه نیروی‌کار و رشد بهره‌وری در اثر تجربه، با استفاده از منحنی یادگیری اندازه‌گیری و اثرات آن بر عملکرد صنایع کارخانه‌ای ایران مورد ارزیابی قرار می‌گیرد. بدین منظور از داده‌های 130 صنعت فعال کد چهاررقمی ISIC ایران طی سال‌های 1392- 1375 استفاده شده تا اثرات یادگیری و میزان مزایای هزینه‌ای نیروی‌کار در اثر افزایش تجربه مورد بررسی قرار گیرد. نتایج پژوهش دلالت بر آن دارد که شیب منحنی یادگیری در تمامی زیر بخش‌های صنعت ایران مطابق انتظار منفی است. همچنین ضریب نرخ یادگیری در زیر بخش‌های صنعتی متفاوت بوده که این امر منجر به افزایش بهره‌وری و کاهش هزینه تولید محصول در بخش صنعت ایران شده است. البته این ضریب در بخش عمده‌ای از صنایع کمتر از متوسط شدت یادگیری در بخش صنعت ‌است. علاوه بر این اثر شدت یادگیری همانند بقیه متغیرهای مؤثر بر سودآوری مثبت و معنی‌دار است. بررسی‌های تکمیلی نیز مؤید آن است که در صنایع با ارزش‌افزوده بالا به دلیل استفاده از تکنولوژی برتر میزان یادگیری بالاتر از متوسط یادگیری در بخش صنعت است.