تاثیر بازی‌های مجازی بر رفتار شهروندی، خودکنترلی و مهارت‌های ارتباطی دانش‌آموزان دختر متوسطه دوم شهر شیراز

Abstract

این پژوهش با هدف بررسی تاثیر بازی‌های مجازی (بازی‌های فکری) بر رفتار شهروندی، خودکنترلی و مهارت‌های ارتباطی دانش‌آموزان دختر متوسطه دوم انجام شد. روش پژوهش نیمه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه‌های آزمایش و کنترل بود. جامعه آماری پژوهش دانش‌آموزان دختر متوسطه دوم مجتمع علوم پزشکی ناحیه 2 شیراز در سال تحصیلی 98-1397 بودند. از میان دانش‌آموزان به روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای مرحله‌ای تعداد دو کلاس (هر کلاس 30 نفر) به‌عنوان نمونه انتخاب شد. گروه آزمایش 14 جلسه به روش بازی‌های مجازی (بازی‌های فکری) آموزش دید و گروه کنترل آموزشی دریافت نکرد. ابزارهای مورد استفاده پرسشنامه‌های رفتار شهروندی، خودکنترلی و مهارت‌های ارتباطی بودند که روایی و پایایی آنها تایید شدند. داده‌ها با روش تحلیل کوواریانس چندمتغیری تحلیل شدند. نتایج نشان داد که بین گروه‌های آزمایش و کنترل در هر سه متغیر رفتار شهروندی، خودکنترلی و مهارت‌های ارتباطی تفاوت معناداری وجود داشت. به عبارت دیگر بازی‌های مجازی (بازی‌های فکری) به طور معناداری باعث افزایش رفتار شهروندی، خودکنترلی و مهارت‌های ارتباطی دانش‌آموزان دختر متوسطه دوم شد (001/0>P). بنابراین دانش‌آموزان تحت آموزش بازی‌های مجازی در مقایسه با گروه کنترل از لحاظ متغیرهای رفتار شهروندی، خودکنترلی و مهارت‌های ارتباطی در وضع بهتری قرار داشتند