کاربرد مهندسی ارزش در محیط دانشگاهی؛ شناسایی فرایندها و عوامل مؤثر براستفاده از آن

Abstract

تحقیق حاضر با هدف شناسایی فرایندهای اجرایی و عوامل مؤثر در بکارگیری مهندسی ارزش در محیط دانشگاهی به شیوه آمیخته انجام شده است. جامعه آماری شامل مدیران واحدهای منطقه هشت دانشگاه آزاد اسلامی است که تعداد آنها حدود 450 نفر برآورد شده است. حجم نمونه در بخش کیفی با استفاده از اصل اشباع نظری 12 نفر تعیین شد و در بخش کمی نیز با استفاده از فرمول کوکران تعداد 207 نفر به عنوان نمونه تعیین شده است. روش نمونه گیری در بخش کیفی هدفمند و در بخش کمی تصادفی خوشه‌ای و طبقه‌ای بوده است. ابزار تحقیق در بخش کیفی شامل دو نوع مصاحبه (بدون ساخت و نیمه سازمان یافته) بود. در بخش کمی نیز از پرسشنامه محقق ساخته 100 سوالی استفاده شده است که در مقیاس 5 درجه‌ای تنظیم شده است. و روایی و پایایی مصاحبه‌ها با استفاده از روش مثلث سازی و استفاده از چند نفر کدگذار بررسی شده است. و روایی پرسشنامه نیز با روش روای محتوایی و روایی سازه مورد بررسی قرار گرفته است. همچنین پایایی آن با استفاده از روش ضریب آلفای کرونباخ و روش اجرای مجدد و محاسبه ضریب همبستگی بین دو اجرا محاسبه شده که همبستگی بین دو اجرا 73/0 و ضریب آلفای آن 79/0 بدست آمده است. داده‌های جمع آوری شده به کمک کد گذاری و آزمون تحلیل عاملی اکتشافی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. و نتایج نشان داد که فرایند اجرای مهندسی ارزش شامل سه گام اصلی (پیش مطالعه، برنامه کار ارزش و پس مطالعه) و هر گام شامل مراحل فرعی می‌باشد. همچنین عوامل مؤثر در بکارگیری مهندسی ارزش در چهار دسته محتوایی، ساختاری، زمینه‌ای و فن شناسی با 12 عامل شناسایی شدند که هر عامل شامل تعدادی متغیر (در مجموع 78 متغیر) می‌شود.