ارزیابی پسماندهای آلی مختلف برای کشت قارچ دکمه ای و تاثیر آنها بر عملکرد و جذب عناصر غذایی

Abstract

آگاریکوس بیسپاروس مهم‌ترین قارچ خوراکی است که به صورت صنعتی کشت می‌گردد. استفاده از پسماندهای آلی به عنوان بستر کشت قارچ خوراکی با کاهش هزینه‌های تولید قارچ راه حل مناسبی برای دفع این مواد و تامین بخشی از نیاز غذایی می‌باشد. در این پژوهش برای بررسی قابلیت استفاده از پسماندهای آلی به عنوان بستر کشت قارچ دکمه‌ای از چهار بستر کمپوست تازه قارچ، کمپوست مصرفی قارچ، کمپوست زباله شهری و ورمی‌کمپوست استفاده شد. نتایج تجزیه واریانس نشان داد تاثیر بسترهای مختلف بر عملکرد قارچ در سطح احتمال 1% دارای اختلاف معنی‌دار می‌باشد و تیمار کمپوست تازه قارچ با میانگین 5/503 گرم، بیشترین میزان عملکرد را به خود اختصاص داد، ضمنا در بستر ورمی‌کمپوست قارچ تولید نشد که علت این امر را می‌توان به خصوصیات فیزیکی، شیمیایی و نسبت کربن به نیتروژن نامناسب این بستر نسبت داد. هم چنین در بررسی پروتئین قارچ مشاهده شد که این شاخص نیز تحت تاثیر نوع بستر قرار دارد و بیشترین درصد پروتئین در تیمار کمپوست زباله شهری به ‌دست آمد که احتمالا به دلیل وجود مقدار بالای نیتروژن قابل دسترس در این بستر می‌باشد. ضمن اینکه میزان جذب عناصر معدنی نیز در محصول حاصل از تیمارهای مختلف متفاوت بود و بیشترین مقدار فسفر، پتاسیم، سدیم، آهن و روی در تیمار کمپوست زباله شهری مشاهده گردید. نتایج بدست آمده از این بررسی نشان می‌دهد که کمپوست زباله شهری پتانسیل استفاده به عنوان بستر کشت قارچ آگاریکوس بیسپاروس را دارا می‌باشد ولی برای تعیین فرمولاسیون مناسب به تحقیقات بیشتری نیاز می‌باشد.