تأثیر منبع کودی و نسبت‎های کشت مخلوط بر غلظت و جذب عناصر پرمصرف گیاه شنبلیله و سیاهدانه

Abstract

به منظور تأثیر منبع کودی و نسبت‌‎های کشت مخلوط بر غلظت و جذب عناصر پرمصرف گیاه شنبلیله و سیاهدانه، آزمایشی فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در سال 1392 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه شهرکرد اجرا گردید. تک کشتی شنبلیله، تک کشتی سیاهدانه و همچنین سه نسبت مخلوط این دو گیاه (1:1، 1:2 و 2:1) به عنوان عامل اول و سه منبع کودی (کود شیمیایی، کود مرغی، کود مرغی:کود شیمیایی به عنوان کود تلفیقی (1:1)) نیز به عنوان عامل دوم، در نظر گرفته شد نتایج نشان داد که کشت مخلوط دریافت‌کننده کود تلفیقی، غلظت نیتروژن و فسفر در گیاه سیاهدانه و همچنین جذب نیتروژن در گیاه شنبلیله را به ترتیب 79، 70 و4 درصد در مقایسه با تک‎کشتی دریافت کننده کود شیمیایی افزایش داد. بیشترین جذب نیتروژن و فسفر با تک کشتی سیاهدانه تغذیه شده از منبع کود تلفیقی به‎دست آمد. بیشترین غلظت نیتروژن و همچنین غلظت و جذب فسفر گیاه شنبلیله به ترتیب در تیمار شنبلیله: سیاهدانه (1:1) تحت تغذیه کود شیمیایی و تک کشتی تحت تغذیه کود تلفیقی مشاهده گردید. تک کشتی شنبلیله تغذیه شده با منبع کود شیمیایی، دارای بیشترین غلظت و جذب پتاسیم بود، این در حالی بود که بیشترین غلظت و جذب پتاسیم گیاه سیاهدانه به ترتیب در تیمار شنبلیله: سیاهدانه (1:1) و تک کشتی تغذیه شده با کود تلفیقی حاصل گردید. به‎طور کلی نتیجه‎گیری می‎شود که مدیریت تغذیه‌ تلفیقی گیاهان در سیستم‎های کشت مخلوط، می‌تواند در کاهش تلفات نیتروژن در خاک و در نتیجه حفاظت زیست‎ محیطی سهیم باشد.