نقش کاربری اراضی شهری در تشکیل الگوهای بزهکاری در محلات اسکان غیررسمی

Abstract

زمینه و هدف: جانمایی منطقی­و نظامند کاربری‌های اراضی شهری نقش بسیار مهمی در کاهش نابسامانی­های شهری به ویژه انواع جرایم دارند. هدف این پژوهش تحلیل نقش کاربری اراضی در شکل‌گیری الگوهای بزهکاری محله اسلام آباد منطقه دو شهرداری تهران می‌باشد. روش ­شناسی: روش این پژوهش از نوع توصیفی- تحلیلی است. بر همین اساس، جامعه آماری پژوهش حاضر مجموع جرایم ارتکابی طی دوره یکساله در محله اسکان غیررسمی اسلام آباد منطقه 2شهرداری تهران می‌باشد. یافته­ ها: یافته­ های پژوهش نشان می دهد بیشترین جرایم ارتکابی محله اسلام آباد در محدوده کاربری‌های مسکونی رخ داده است. 207 مورد برابر با 62 درصد جرایم محله اسلام آباد در فضاهای مسکونی این منطقه رخ داده است. در صورتی که میزان جرایم ارتکابی محله که در محدوده کاربری‌های مسکونی به ثبت رسیده است، 1838 مورد برابر با 75/48 درصد کل جرایم است. از سوی دیگر 67 مورد جرم برابر با 25/20درصد جرایم محله اسلام آباد نیز در کاربری مسکونی مختلط اتفاق افتاده است. نتیجه‌گیری: نتایج نشان می­دهد یشترین درصد مساحت محله اسلام آباد به کاربری باغ و زمین‌های بایر و مسکونی اختصاص دارد، به گونه‌ای که میزان کاربری‌های مسکونی و مسکونی مختلط در محله اسلام آباد در مقایسه با کل منطقه دو حدود سه برابر بیشتر است که خود نشان از نوعی عدم تعادل و توازن در تخصیص کاربری مسکونی در این محدوده دارد. همین امر باعث شده بیشترین جرایم ارتکابی محله اسلام آباد در محدوده کاربری‌های زمین‌های بایر و مسکونی رخ دهد.