سنجش و ارزیابی مؤلفه‌های تأثیرگذار بر تخریب‌گری (وندالیسم) در فضاهای عمومی

Abstract

زمینه و هدف: وندالیسم به عنوان پدیده اجتماعی می­تواند اثرات منفی مالی، روانی و اجتماعی زیادی را بر جامعه تحمیل ­نماید. همچنین می­تواند سبب کاهش کیفیت محیطی در فضاهای عمومی گردد. با توجه به وقوع این پدیده در ارتباط با اموال عمومی و یا در مکان­های که جامعه ذی‌نفع آن محسوب می­شود پرداختن به آن دارای اهمیت است. پارک­ها به عنوان فضای سبز عمومی سبب افزایش حس مشارکت و تعلق و خلق فضاهای سرزنده در شهر می­شوند که وندالیسم به عنوان عاملی جهت کاهش کارکردهای فضاهای عمومی سبز(پارک­ها) مطرح می­باشد. لذا این پژوهش به بررسی مؤلفه­ های مؤثر بر وندالیسم در پارک­ها پرداخته و جهت تعیین شاخص­های پژوهش از مدل دلفی بهره گرفته شده است. روش‌شناسی: روش تحقیق توصیفی – تحلیلی است. جهت سنجش مؤلفه­ ها موثر بر وندالیسم از پرسشنامه استفاده شده است. حجم جامعه نمونه براساس فرمول کوکران انتخاب گردید. جهت تحلیل داده­ها از آزمون­های آمار استنباطی بهره گرفته شده است. یافته‌ها و نتیجه‌گیری: نتایج حاصل از پژوهش گویای آن است که در پارک­های مورد مطالعه شاخص­های مؤلفه­ های موثر بر وندالیسم به گونه­ای متفاوت بر این پدیده تأثیر می­گذارند. با توجه به نتایج تحلیل­های آماری می­توان بیان داشت که مؤلفه­های اجتماعی، طراحی محیطی، موقعیت مکان و فردی به ترتیب بیشترین تأثیرات را بر متغیر وابسته وندالیسم داشته است. عوامل اجتماعی، طراحی محیطی و فردی به صورت مستقیم و غیرمستقیم بر وندالیسم مؤثر بوده­اند. موقعیت مکانی تأثیر غیرمستقیم بر وندالیسم داشته است.