وضعیت حقوقی اشتغال زوجین در قوانین موضوعه ایران و لایحه پیشنهادی حمایت خانواده

Abstract

<em>لزوم توسعه جوامع اسلامی ایجاب می‏نماید با وضع قوانین مناسب، نقش همسران در فعالیت‌های اجتماعی و اقتصادی بیشتر مورد نظر قرار گیرد؛ به ویژه که نیاز زنان به فعالیت اجتماعی و واکنش همسران، تأثیر فراوانی در میزان پایداری خانواده بر جای می‌گذارد. رویکرد قانون‌گذار در سال</em><em>‌</em><em>های گذشته توجه به خواست‌های زنان و از جمله شناسایی حق زنان در مخالفت با برخی از مشاغل مردان بوده است. این مقاله پس از پذیرفتن حق اشتغال به عنوان یک اصل، در مورد مبانی و حدود حق زوجین در مخالفت با اشتغال همسر مطالعه می‌نماید. بررسی موضوع نشان می‌دهد که ریاست شوهر محدود به مصالح خانوادگی است. همچنین با مطالعه تاریخ فقه روشن می‏گردد که در بسیاری از ازدواج‌های کنونی شرط بنایی خروج زن از منزل و اشتغال وی وجود دارد. نویسنده در ادامه، محدوده‌ مخالفت با اشتغال همسر را مورد توجه قرار می‏دهد و به تبیین حکم مقرر در ماده 18 قانون حمایت خانواده می‌پردازد و اشاره می‌کند که حذف این ماده در لایحه اصلاحی، برخلاف رویکرد جدید قانون‌گذار در تغییر لحن قوانین بوده است و این نقیصه می‌بایست در لایحه جدید برطرف می‌گردید. نویسنده در واپسین بخش مقاله، اثر حقوقی اجرای احکام منع شغل، بویژه چگونگی تعهدات همسر و خسارات وارده بر کارفرما و اشخاص ثالث را تبیین می‌نماید.</em>