تأثیر مشاوره گروهی مبتنی بر روان‌شناسی وحدت مدار بر رضایت زناشویی و بهزیستی روان‌شناختی زوجین

Abstract

پژوهش‌ها، نشانگر تأثیر مثبت بهره‌گیری از مداخلات معنوی برای ارتقای رضایت زناشویی و بهزیستی روان‌شناختی است. روش درمانی مبتنی بر روان­شناسی وحدت مدار نیز، از روش‌های معنوی بومی و نوین است که تأثیر مثبت آن کمابیش روشن‌شده است. هدف این پژوهش بررسی تأثیر مشاوره گروهی مبتنی بر روان‌شناسی وحدت مدار بر رضایت زناشویی و بهزیستی روان‌شناختی زوجین بود. روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری یک‌ماهه با گروه گواه بود. با بکار بستن نمونه‌گیری هدفمند از میان زوجین ساکن شهر سبزوار، 24 زن و شوهر (48 نفر) همچون آزمودنی انتخاب و به‌صورت تصادفی در دو گروه 12 زوجی (24 نفرِ) آزمایش و گواه گمارش شدند. داده‌ها با مقیاس­های رضایت زناشویی (اولسون، فورنیر، جوئن و دراکمن، 1989)و بهزیستی روان‌شناختی (ریف 1980) گردآوری شد. سپس افراد گروه آزمایش در 8 جلسه 120 دقیقه‌ای مشاوره گروهی مبتنی بر روان‌شناسی وحدت مدار شرکت کردند. نتایج حاصل از تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر نشان داد که مشاوره گروهی مبتنی بر روان‌شناسی وحدت مدار بر رضایت زندگی زناشویی (0.05>P-Value؛ 22=Eta؛ 3.59=F) و بهزیستی روان‌شناختی (0.05>P-Value؛ 26=Eta؛ 4.57=F) گروه آزمایش در پس‌آزمون و پیگیری، تأثیر مثبت و معنی‌داری دارد. با توجه به این یافته‌ها می‌توان نتیجه گرفت؛ مشاوره گروهی مبتنی بر روان‌شناسی وحدت مدار که برخاسته از دانش و فرهنگ بومی و درخور زوجین ایرانی است، در ارتقاء رضایت زناشویی و بهزیستی روان‌شناختی آن­ها کارساز است.