آسیب‌پذیری‌های بادوام و دلزدگی زناشویی در بین زوجین متقاضی طلاق: نقش میانجی رویدادهای استرس‌زا

Abstract

هدف: پژوهش حاضر با هدف ارزیابی اثرات مستقیم و غیر‌مستقیم آسیب‌پذیری‌های بادوام از طریق رویدادهای استرس‌زا بر دلزدگی زناشویی زوجین متقاضی طلاق انجام شد. روش: نمونه پژوهشی شامل 200 نفر از افرادی بود که با روش نمونه‌گیری سرشماری از بین متقاضیان طلاق شهرستان اردبیل انتخاب شدند و پرسشنامه‌های دلزدگی زناشویی پاینز (CBM)، خرده مقیاس روان‌رنجورخویی از پرسشنامه شخصیتی نئو، مقیاس خانواده اصلی (FOS)، پرسشنامه باورهای ارتباطی (RBT) و پرسشنامه تغییرات اخیر زندگی (RLCQ) را تکمیل کردند. یافته‌ها: تحلیل داده‌ها از طریق مدل‌یابی معادلات ساختاری (SEM) انجام شد. برازش مدل پیشنهادی بعد از اصلاح مورد تأیید قرار گرفت و نتایج مدل معادلات ساختاری نشان داد که مسیرهای مستقیم روان‌رنجورخویی و باورهای ارتباطی به دلزدگی زناشویی معنی‌دار بودند. به‌منظور بررسی اثرات غیرمستقیم از روش بوت استراپ استفاده شد و نتایج نشان داد رویدادهای استرس‌زا در ارتباط بین روان‌رنجورخویی و دلزدگی زناشویی به‌صورت جزئی و در ارتباط بین خانواده اصلی با دلزدگی زناشویی به‌صورت کلی میانجی‌گری می‌کند. نتیجه‌گیری: یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد که آسیب‌پذیری‌های بادوام زوجین به تنهایی یا به همراه رویدادهای استرس‌زا می‌تواند در دلزدگی زناشویی زوجین در طول زندگی نقش داشته باشد و همچنین این یافته می‌تواند در فرایند مشاوره پیش از ازدواج و درمان زناشویی به متخصصان مربوطه یاری رساند