اثربخشی تمرینات ورزش مغزی بر نشانه‌های نقص توجه و تمرکز، خودکارآمدی تحصیلی و عملکرد تحصیلی در دانشجویان

Abstract

مطالعۀ حاضر با هدف تعیین اثربخشی تمرینات ورزش مغزی بر کاهش نشانه‌های نقص توجه و تمرکز و افزایش خودکارآمدی تحصیلی و عملکرد تحصیلی در دانشجویان انجام شد. روش: پژوهش حاضر از نوع مطالعات تجربی شامل یک طرح پیش‌آزمون – پس‌آزمون با گروه کنترل بود. نمونۀ آماری شامل 30 دانشجوی دانشگاه سمنان بود. ابتدا از 120 دانشجوی دختر که میانگین نمرات عملکرد تحصیلی آن‌ها پائین‌تر از 15 بود به شیوه تصادفی انتخاب شدند و به شیوه تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند و به آزمون‌های خودکارآمدی تحصیلی دانشجویان اومن و فرامن (1988)، و پرسشنامۀ مهارت‌های تمرکز سواری و اورکی (1394) قبل و بعد از مداخله پاسخ دادند و نمرات عملکرد تحصیلی آن ها نیز ثبت شد .گروه آزمایش تمرینات ورزش مغزی را طی 8 جلسۀ 30 دقیقه‌ای (هفته‌ای دو مرتبه) انجام دادند. برای گروه کنترل نیزیک سری حرکات کششی و نرمشی که تاکنون ثابت نشده بر توجه و تمرکز مؤثر هستند، اجرا شد.. تحلیل آماری نشان داد که میانگین نمرات مهارت‌های تمرکز (01/0 >P، 910/288 = F)، خودکارآمدی تحصیلی (01/0 >P، 528/429 = F) و عملکرد تحصیلی (01/0 >P، 022/181 = F) در مرحلۀ پس‌آزمون گروه آزمایش افزایش معناداری را نشان داد. اما این تغییرات در گروه کنترل، معنادار نبود. براساس