تحلیل عاملی شاخص‌های ارزیابی عملکرد مربیان زن لیگ برتر والیبال ایران

Abstract

هدف پژوهش حاضر تعیین شاخص‌های ارزیابی عملکرد مربیان زن لیگ برتر والیبال ایران از دیدگاه ورزشکاران بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه ورزشکاران (83 نفر) شاغل در لیگ برتر والیبال ایران (1391) بودند. نمونه آماری برابر با جامعه آماری در نظر گرفته شد که در نهایت، همه پاسخ­دهندگان در پژوهش شرکت کردند. از پرسشنامه محقق ساخته، حاوی 42 شاخص ارزیابی عملکرد مربیان در یک مصاحبه نیمه هدایت شده و در مقیاس پنج ارزشی لیکرتی استفاده شد. ضمناً 18 نفر از اساتید صاحب‌نظر، مربیان و کارشناسان با سابقه والیبال، روایی صوری و محتوایی آن را تأیید کردند و پایایی آن با استفاده از روش آلفای کرونباخ تایید شد (0/94=α). از روش تحلیل عاملی اکتشافی با چرخش متمایل (چرخش ابلیمین مستقیم) برای تحلیل داده‌ها استفاده شد. بر اساس نتایج تحلیل عاملی، یک شاخص حذف شد و 41شاخص باقیمانده در هفت عامل مهارت‌های فنی، مهارت­های تاکتیکی، روابط حرفه‌ای، مدیریت تیم، مهارت‌های روان‌شناختی، مهارت‌های اجتماعی-ارتباطی، عامل سابقه و تجربه با ارزش ویژه بزرگ‌تر از 1 طبقه‌بندی گردیدند. همچنین شاخص‌ حفظ، انسجام و یکپارچگی در اولویت اول و شاخص سابقه عضویت در تیم­های ملّی و باشگاهی در آخرین اولویت قرار داشتند. با توجه به اولویت بالای عامل مهارت ­های فنی و تاکتیکی، کارشناسان و مدیران ورزشی باید بیشتر به شایستگی‌های فنی و تاکتیکی مربیان زن برای رشد و توسعه سریع‌ ورزش والیبال بانوان تمرکز کنند.