موانع مؤثر در مشارکت اجتماعی روستاییان در طرح‌‌های عمرانی (مورد شناسی: دهستان بناجوی شمالی)

Abstract

<strong>مشارکت اجتماعی با توجه به نقش‌پذیری و ایفای نقش ساکنان روستایی در برنامه‌‌‌‌های اقتصادی- اجتماعی به‌‌ویژه در طرح‌‌های عمرانی برای دستیابی به اهداف </strong><strong>جمعی</strong><strong> به‌‌ویژه در مناطق روستایی از اهمیت فوق‌</strong><strong>العاده‌‌‌‌ای</strong><strong> برخوردار است. در این میان، موانعی در ارزیابی مشارکت اجتماعی روستاییان در طرح‌‌‌‌های عمرانی وجود دارد؛ ازاین‌رو پژوهش حاضر با هدف ارزیابی مهم‌‌‌‌ترین موانع مشارکت اجتماعی روستاییان در فعالیت‌‌‌‌های عمرانی روستایی در دهستان بناجوی شمالی شهرستان بناب است. تحقیق حاضر ازنظر هدف، کاربردی و ازنظر روش، توصیفی- تحلیلی است. در این پژوهش، روش نمونه‌‌‌‌گیری تصادفی بوده‌‌است و با فرمول کوکران 320 خانوار در سطح محدودۀ مورد مطالعه، به‌عنوان حجم نمونه تعیین شد. بخشی از داده‌‌‌‌ها براساس مطالعات میدانی (پرسشنامه) و مشاهده (شاخص‌‌‌‌های انتخابی و محقق‌ساخته) و بخشی دیگر با استفاده از مطالعات کتابخانه‌‌‌‌ای جمع‌آوری شده‌‌است. روایی پرسشنامه‌‌‌ها توسط متخصصان مورد بررسی قرار گرفته‌است. ضریب روایی پرسشنامه نیز برابر با 81/0 به‌دست آمده‌است. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌‌‌‌ها از مدل </strong><strong>ANP</strong><strong>و نرم‌‌افزار </strong><strong>Super Decisions</strong><strong>،</strong><strong>SPSS</strong><strong>استفاده شده‌‌است. نتایج آزمون </strong><strong>T</strong><strong>تک‌‌نمونه‌‌‌‌ای نشان داد که از بین عوامل مختلف مؤثر مشارکت اجتماعی روستاییان در طرح‌‌‌‌های عمرانی، به‌‌ترتیب عامل اجتماعی (470/31)، آموزشی- ترویجی (269/29)، نهادهای دولتی (925/26)، اقتصادی (351/20)، نهادهای روستایی (721/18) و درنهایت عامل نهاد حقوقی- قانونی (231/14) به‌‌ترتیب در رتبه‌‌‌‌های یک تا شش قرار دارند. درنهایت با توجه به نتایج به‌‌دست‌‌آمده با تأکید بیشتر بر عوامل اجتماعی، استراتژی‌‌‌‌های رفع این موانع و راهکارهای پیاده‌‌‌‌سازی این استراتژی‌‌‌‌ها تدوین شده‌‌است.</strong>