تحلیل تغییر اسامی شهرهای ایران در دورۀ پهلوی اول و نقش فرهنگستان ایران
(ندگان)پدیدآور
جلال پور, شهرهنوع مدرک
Textمقاله پژوهشی
زبان مدرک
فارسیچکیده
هدف: هدف از انجام این پژوهش، آگاهی از چرایی و چگونگی تغییر اسامی شهرهای ایران به عنوان یک «برنامهریزی دولتی» در عصر پهلوی اول است. روش/ رویکرد پژوهش: این تحقیق، بر اساس روش توصیفی- تحلیلی مبتنی بر اسناد دولتی و منابع کتابخانهای تدوین شده است. یافتهها و نتایج: پس از استقرار امنیت در کشور، دولت، متولی مدرنیزاسیون و اصلاحات در کشور شد. شهر، کانون و جلوهگاه مدرنیسم و زبان واحد، مهمترین عامل وحدتبخش در ملتسازی تلقی گردید. در تقابل با هر آنچه «انیرانی» بود، اسامی خیابانها، مغازهها، نام خانوادگی افراد، نام قبایل، و حتی نام کشور تغییر کرد تا طرحی نو برای ملتی نو در افکنده شود. زدودن خاطرات تلخ شکستهای ایرانیان که موجب تحمیل زبان و اسامی ترکی، مغولی و عربی شده بود، در صدر برنامههای دولت قرار گرفت و «کمیسیون جغرافیا» در سازمان فرهنگستان، مسئول این اقدام شد. بیش از 107 عنوان جغرافیایی ابداع گردید که بیشترین تغییرات مربوط به مناطق ترک و کردنشین بود و با خروج رضاشاه برخی از آنها به حالت سابق برگشت.
کلید واژگان
مدرنیسمتجددگرایی
رضاشاه
فرهنگستان
فروغی
شماره نشریه
4تاریخ نشر
2013-02-191391-12-01
ناشر
سازمان اسناد و کتابخانۀ ملی جمهوری اسلامی ایران- پژوهشکدۀ اسنادNational Library and Archives of I. R. Iran
سازمان پدید آورنده
دانشجوی دکترای تاریخ ایران دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقاتشاپا
1023-36522538-2268




